Kâinatta her zerre sevgiyle hareket eder. Akan kan hızla ve durmadan hareket ederken sevgiyle damarda can bulur. Yağmur hafif hafif yeryüzüne inerken damlacıklar bedenimize sevgiyle dokunur.
Tohum topraktan başını kaldırırken sevgiyle gökyüzüne bakabilmenin mücadelesini verir. Güneş dünya semasını ışıtabilmek için sevgiyle döner.
Bir penguen haşmetli ve dondurucu rüzgârın arasında yavrusunun etrafında sevgiyle döner. Kanguru o güzel yaratılmışlığını sergilerken o masum bebeğini sevgiyle taşır. Rahimci olan kedicik o güzel ve küçücük rahminde o rahmet eserini sevgiyle yüklenir.
Anne, geceleri bebeğine süt vermek için o derin uykusundan sevgiyle kalkar. Baba yaşanılan tüm zorluklara rağmen sevgiyle rızık kazanma peşine düşer.
Yıldızlar geceleri sevgiyle parlayarak bizi kendine hayran bırakır.
Kardelen çiçeği, karın altından sevgiyle çıkarak bize görünür.
Ağacın dallarının ucundaki yapraklar görevlerini hiç şaşırmadan ve o ahengi hiç bozmadan sevgiyle yerlerini alır ve ardından meyvelerle süslenir.
Kalp, anne rahminde sevgiyle oluşur ve kalp her atışında sevgi yayar, sevgiyle büyür, sevgiyle gelişir ve sevgiyle yaşar. Bundan dolayı Hadis-i Şerifte “Sevdiklerinize, sevdiğinizi söyleyin” buyrulur. Bu esnada kalp daha çok genişler. Muhabbet artar; zorluklar kolaylıklara, acılar lezzete, özlemler vuslata dönüşür.
Anlaşmazlıklarımızda, dünyanın geçici menfaatleri ile karşılaştığımızda ve bencilliklerimizde; kalbimizde taşıdığımız sEvGi aklımıza gelirse, oluşan tüm olumsuzluklar sevgiyle temizlenir, sevgiyle hayat bulur ve hepimiz ebeden ve daima mutlu oluruz.
Kalpten kalbe giden bir yol sözü hakikattir. Dil konuşmasa bile kalben hissedilenler, hissedilen objeye veya insana ulaşır. Rabbim, öyle harika yaratmış ki bu duyguyu; bu duyguyla mesafeleri ortadan kaldırmış.
Bundan dolayı en büyük SEVGİ, Allah sevgisi değil midir? Biz O’nu görür gibi sever, görür gibi inanırız. Allah bizi sevdiği için bizim kalbimizde sevgi vardır. Biz hem O’nu hem O’nun sevdiklerini hem de O’nu sevenleri severiz.
Biz sevdiklerimizin etrafında da sevgiyle döneriz. Ve hep dua üzerine yaşarız.
Allah’ım! Bana öyle bir sevgi ver ki, sevdiğimin sevgisinden başka hiçbir haram bakış ve hayâl gözüme görünmesin.
Bana öyle bir sevgi ver ki bu sevgi bana hep Sen’i hatırlatsın.
Ben sevdiklerimi öyle bir seveyim ki bu sevgi beni her zaman Sana yakınlaştırsın.
Ben sevdiklerimi öyle bir seveyim ki Seni bulmamda bu sevgiler bana vesile olsun.
Ben sevdiklerimi öyle bir seveyim ve sevdi(ğime)klerime sadakat duyayım ki tüm melekler buna imrensin,
Sen bu sevgiden razı ol ve sevdi(ğim)klerim de benden razı olsun.
Rabbim! Kalbimizdeki tüm sevgilerin bizi Sana yakınlaştırmasını lütfet. Sen’den uzak olan sevgiden de Sana sığınırız.
“Kalbime Öyle Bir Sevgi İhsan Et ki” bu sevginin etkisiyle ebediyete ulaşabileyim.
amin. amin. amin.