Kendi kendimi yazdım

İhtiyaç görmez ancak
Zengindir bizim çarşı
Derde devadan uzak
Laf var herşeye karşı
 
Koşarız yetişmeye
Lafımız didişmeye
Övgüler hep şişmeye
Yetmez mi nankör nefis?..
 
Nefis-şeytan şirketi
Bitirir şahsiyeti
Yılandan beter eder
Kalbi derbeder eder
 
Bir dağ var “ben” adında
Şeytan hep yamacında
Kardeşe hain bakar
Gölgeye yılan takar
 
Herkes gider sefere
Ağam istirahatte
Sırtı yapışmış yere
Huzur arar rahatta
 
Kendini merkez sayar
Herkese  kusur takar
Özüne vermez ayar
Bir de adem beğenmez…
 
Kendinden gayrı bilmez
Çıkardan ayrı gülmez
Yaraya merhem olmaz
Tabibe düşman bakar
 
Dünyaları yutsa da
Dünya kadar batsa da
Doyma faslında yoktur
Bir avuç toprak ancak…
 
Marufi yola gel de,
Şöyle bir dile gel, de:
Ey nefis yetti artık
Seni dinledik battık
 
Ne ağasın ne beysin
Aciz zayıf bir şeysin
Oruçta gördüm seni
Kandıramazsın beni…