“İmansız ve idealsiz nesiller ürettik. Pusuda bekleyen yabancı ideolojiler setleri yıkılan ırmaklar gibi yayıldı ülkeye.”
Cemil Meriç bu sözleriyle birçok şeyi özetlemiş aslında. Problemin asıl kaynağını verdiği gibi problemin çözümünü de sözlerinin içine yerleştirmiş sanki. Problemin çözümü de imanlı ve ideal sahibi yeni nesiller yetiştirmek olsa gerek. Yani sözü olumlu okursak çözüme de ulaşmış oluruz. “İmanlı ve ideal sahibi nesiller yetiştirmek.” Bir gencin imanı ve de bir ideali varsa tüm ideolojilere karşı rahatlıkla ayakta durabilir. O gücü kendinde bulabilir. Bu problemi ve çözümü yazıya döktüğümüzde her şey çok kolay görünüyor. Ama pratikte, uygulamada hiç de kolay değil. Bu temel bir sorun. İnsanlığın var oluşundan beri süregelen bir mücadele.
Günümüzde gençlerimizin en büyük sorununun inançla ilgili olduğunu düşünüyorum. Yabancı ideolojiler artık pusuda beklemiyor. İçimize kadar girmiş. Gençlerimizi derinden yaralıyor. En kötüsü de bu ideolojiler gençler tarafından benimseniyor olması. Gençlerimiz artık kendisine aktarılan ideolojilerle düşünüyor, öyle davranıyor. İmani konularla dalga geçebiliyor. Bundan da en ufak bir rahatsızlık bile duymuyor. Herkesin bir ideali olmalı ve bu ideal de iman üzerine inşa edilmelidir. Birkaç hamasi sözle bunların olmayacağı bilinmelidir. İmanlı ve ideal sahibi nesiller konusunda herkesin bulunduğu konuma göre sorumlulukları vardır. Ailenin, eğitim sisteminin, yöneticilerin daha doğrusu herkesin. İnsanlığın varoluşundan bugüne kadar ideolojiler hep var olmuştur. Bundan sonra da var olacaklardır. Tek fark eskiden bu kadar iç içe değildik bunlarla. Şimdi kurt gövdenin içine girmiş. Çıkarmak oldukça güçleşti. Ayakta durmak zorlaştı. Tek dayanak noktası iman. İmanlı bir gencin ideolojiler bir tarafa kâinata meydan okuyacağı kesin.
Herkesin her şer bilgiye kolayca ulaşması günümüzde artık o kadar zor değil. Onun için günümüzde problem bilgi problemi değil. Onu uygulama problemi. Hayata geçirme problemi. Bazılarımız çok şey biliyor. Ama pratiğe yansımadığı için bir anlam ifade etmiyor bilinenler. Kısacası ben imanlıyım demek yetmiyor. Bu iddiada bulunanların bunu günlük yaşamın her alanına yayması gerekiyor. Ancak o zaman imanımız kendini göstermiş olur. İman nezakettir, güzelliktir. Bu gösterildiği zaman çok şey değişir. En çok da bu güzellikleri görmeye çocuklarımızın, gençlerimizin ihtiyacı var. Eğer sende bu güzel davranışlar görünürse o zaman imanlı ve ideal bir nesil yetiştirme yolunda büyük bir adım atılmış olur.
Sonuç olarak Meriç’in sözüne geri dönecek olursak bizler de o yetişen neslin içinde değil miyiz? Bizler hiç mi yabancı ideolojilerden etkilenmedik? Bunu anlamak için bir imanımıza bir de yaşantımıza bakalım isterseniz.