Kışta bahar düşünmek,
Gönüllere inşirah,
Koyu kasvet bulutları,
Dağılıp bulur felâh.
Hayalini canlı tut,
Umutların yeşersin,
Tevekkül kıl Rabbine,
Önüne güller sersin.
Bu dünya bir imtihan,
Hayır ve şer yan-yana,
İnsan bazen sıkılır,
Sıklet gelir insana.
Görmez bir an gönderen,
Yüce Kudret elini,
Ağlayıp nalân eder,
Küfre atar dilini.
Kar’ın soğuk yüzünde,
Tohumlar felâh bulur,
Bîçare bu insanlık,
O ihsanla kurtulur.
Bir şey bizzat güzeldir,
Hüsnüne kurban gerek,
Neticesi güzelse,
Görecek iz’ân gerek.
Her zamanın bir hükmü,
Bir hikmeti gerektir,
Bilinmeyen hikmete,
Boyun eğmek gerektir.
Bu zaman ahir zaman,
Çabuk-çabuk geçiyor,
Günaydın diyemeden,
İrtihâli seçiyor.
Dün on beş-yirmi idi,
Şimdi elliyi aştı,
Takatten düşen beden,
Akıbete yaklaştı.
Ne idi o koşuşturma,
Ne acul bir telaştı,
Ecel tuttu elimden,
Ölüm bulup ulaştı.
Hazırlığın nasıldır,
Azığın saklı mıdır,
Günah-sevap defterin,
Sayfası aklımıdır.