Çoktan sesin kesikti, birden çıktın ortaya
Havlamaya başladın, kim bıraktı tasmanı?
Öyle bir havladın ki, sahibinin sesiyle
Ve lâkin kirletemez havlaman âsumânı
İt ürür kervan yürür, darb-ı meseli vardır
Amma köpekler bilmez bu hikmetli beyânı
Muini zalimlerin ehl-i köpektir, belî
Zalimden âlim olmaz, kim verdi diplomanı ?
Deccal çarpığısın sen, ne söylesem beyhûde
Eş-şekl ü şemâilin çağrıştırır atanı
Dini dünyaya satan ulema-i su’dansın
Haydar-ı Kerrar dedi, gösterdi kaltabanı
Zındıka komitesi, ehl-i nifak uşağı
Çoktan deşifre oldun, çağır ulu babanı
Cebr-i keyf-i küfriye hürriyet namı verdi
Allah dediği için katletti müslümanı
Vatan sathını mektep yapalım derken Nursî
Çağdaş Firavun putu, zindan etti vatanı
Küfrün bel kemiğini kırınca Said Nursî
Süfyan elbet kudurur, suya düştü planı
Ekranlarda fink atıp sövüp saymayı bırak
Kaç kemik verildi de hırlattın iftiranı
Yüreğin yetiyorsa anti-tez getir teze
Gerçekleri aç oku, kes de şu havlamanı
Ebced hesabı bilsen, ebu ced’di bilirdin
Cebri, logaritmayı,aritmetik tabanı
Hesap kitap ortada! Çarp, böl, topla ve çıkar
Bilgiden nasibin yok, sen uydur safsatanı
Ey ekpek-ül küpekadan tekepküp etmiş köpek
Kör lanet iftiranla geçtin lain şeytanı!