Şiir: İbrahim Halil Çelik
İsmetine el uzatılmış bakire gelin şehir
Dün senin için ağlayanlar, şehit olanlar vardı
Ya bugün !
Herkes kendi iktidarlarının derdinde.
Başları yerde, gözleri korkuyla yuvalarından fırlamış
Kimsenin yüzüne bakacak yüzleri kalmamış
İnsan kisvesinde geziyorlar yeryüzünde
Ah Kudüs! Ah Kudüs!
Selahattin’ler öldü!
Selaları bile okunmadı minarelerden
Kılıçarslan öldü.
Bugün onların adını bile ağızlarına almaya cesaret edemeyenler hükümranlar yeryüzünde
Bir de sahte kahramanlar gibi dolaşıyor afra tafra içinde
Ey Kudüs! Ey İzzettin şehri!
İsrail bir kez daha senin İsmetine girdi kirli ayaklarıyla bu mübarek ayda.
Ramazan’da!
Direndi coplar altında yaşlı, genç müminler
Kimseye eyvallah etmeyen öz evlatların bedenleriyle direndi durdu bu cani siyonistlerin önlerinde
Örnek oldular çağdaş firavunların zulmüne direnişlerinde
Dün Tih çölünde zulme uğrayanlar, bugün birer firavun kesilmiş önlerinde
Siyonistlere karşı izzetli bir mücadele
Bu duruş yüce dirilişe giden ilk adım olacak
Kudüs kimselerce istismar edilmeden kurtulacak kendi öz evlatlarınca kurtulacak
Düşün artık Kudüs’ün sırtından düşün!
Ey yüreksiz, ey sahte kahramanlar, ey mustekbirler!
Ey Kudüs! Şanlı şehir!
Senin acın yüreğimde sancıdır her dem.
Kanar yüreğim senin adın anlınca
Ey Peygamberlere kucak açan kutsal şehir.
Alemlere rahmet önderimin miraca yüceldiği mübarek belde.
Yeniden müminlerin sesi inletecek arşı alayı sende.
Ey peygambere burak olan şehir !
Kurtulacaksın bu zulümden isimsiz kahramanlarca kurtulacak
Utansın bunca devlet olduklarını sananlar
Utansınlar artık utansınlar
Bu kez ardında sadece inanların yürekleri var
Bu şanlı direniş bir ilk olacak bence
Selam olsun ey ismetin ve ey iffetin şehri
Selam olsun Kudüs’e
Bu direniş bir ilk olacak bence