(Ülkenin hay huyu arasında unutulup giden, Manisa’da intihar eden 4 gencimizin anısına)
Manisa’da dört genç, dört civan
Ataları Yunan’a geçit vermeyen dört yiğit.
Toprağa uzanmış yatan dört genç
Üzerine göklerin ağladığı dört umut
xxx
Sizler varın koltuk kavgalarına devam edin
Ülkenin varını, yoğunu yağmalamaya, birbirinize peşkeş çekmeye devam edin
Fikret’in dediği gibi “Aksırıncaya, tıksırıncaya” kadar yemeye devam edin
Delikanlıların kanlarını emip bitirinceye kadar devam edin
xxx
Manisa’da dört genç; ülkemde gençler umutsuzluğun pençesinde kıvrana dursunlar
Manisa gençleri kara toprakla buluşsunlar
Yunan’a geçit vermeyen Manisa dört gencine sahip çıkamasın
Manisa’da ağlayan kayalar kanlı gözyaşları akıtmaya devam etsin
xxx
Ne de olsa Manisa Ankara’ya, İstanbul’a uzak
Afyon, Muş, Diyarbakır, Rize, Yozgat çok ırak
Okullu okulsuz gençler ümitsizliğin girdabında kıvrana dursunlar
Saltanatlara peşkeş çekilen vatanlarda gençlerin ne önemi var
xxx
Manisa’da dört genç, dört fidan
Ellerinde tüfekler
Bu defa düşmana değil, namlular beyinlerine çevrilmiş
Yapmayın be kızanlar, düşmanları sevindirmeyin
xxx
Utansın milyonluk makam arabalarıyla sefa sürenler
Utansın kendilerini sultanlara benzetenler
Utansın kavgadan, düşmanlıktan, makamdan, haram paradan medet umanlar
Utansın utanmayı bilmeyen utanmazlar
xxx
Manisa’da dört genç, dört civan
Size damatlık yakışırken kefen giyen
Manisa’yı karalara boğan
Manisa’nın dağlarını, ovalarını ağlatan
xxx
Merak etmeyin E/Ankara’dan şöyle bir dönüp bakacaklar yerde yatan bedenlerinize
Belki birkaç nutuk atacaklar arkanızdan
“Neler yapmadık şu vatan için, kimimiz öldük kimimiz nutuk söyledik”
Ağlamayacaklar, onlar ağlamayı unutalı çok oldu
xxx
Manisa’da dört genç, dört civan
Sadece bizim yüreklerimizde bir iz bırakacaklar
O masum bakışlar, buruk tebessümler
E/Ankara’da değil ama, bizim ruhlarımızda bitmeyen bir çığlık olacaklar
xxx
Manisa’da dört genç, dört civan
Kini, nefreti, korkuyu, savaşı, talanı yıkmak için
Ellerinde tüfekler
Çerkez Ethem olacaklar