Geçtiğimiz Cuma gününden itibaren Van’da Medresetüzzehra sempozyumundaydık. Dolu dolu bir program geçti. Bilim adamlarımızın, yazarlarımızın, entelektüellerimizin ve halkımızın teveccühü gayet sevindirici idi. Salonlar doldu taştı.
Konuşmacıların tebliğleri ilgi ile takip edildi. Orada 15 dakikaya sıkıştırılan sunumlara doyamayan dinleyiciler, bu konuşmaların veya tebliğlerin yazılı bir şekilde tamamını nereden temin edebileceklerini soruyorlardı.
Çok şükür konuşmaların tamamı kameralar ile kayda alındı. Bütün dünyaya da canlı olarak yayın yapıldı. İzleyenlerden alınan tebrik mesajları doğrusu emeği geçenleri yüreklendirici nitelikte idi. İnşaallah nice böyle güzel ve dolu dolu programları idrak etme dileklerinde bulunuyoruz.
Sunumu yapılan tebliğlerin tamamı Risale Akademi web sitesinde yayımlanacak. Teknik ve altyapı çalışmaları tamamlandığında da inşaallah kitap olarak meraklı okuyuculara sunulacak.
Sempozyum öncesinde, daha önceden yapmış olduğumuz çalıştay, konferans ve sempozyumları kitaplaştırmak için hummalı bir çalışma içerisine girildi ama yetiştirilemedi. İnşaallah en kısa zamanda bu kitaplar da okuyucusuna kavuşacak.
Medresetüzzehra Bediüzzaman’ın büyük hayallerinden birisidir. Bunu zamanın ve şartların elverdiği şekilde hapishanelerde ve vatan sathında –şimdi çok şükür bütün dünyada- yaygın eğitim olarak icra ettiğini iftiharla söyleyebiliriz. Risale Akademi web sitesinin dünyanın 50’ye yakın ülkesinden takip edilmesi, Medresetüzzehra’nın elektronik boyutunun bir göstergesidir.
Sempozyuma sağlık sıkıntıları olanları hariç saff-ı evvel ağabeylerimizin birer konuşma ile iştirak etmeleri programın manevi desteğinin de bir hayli güçlü olduğunu gösterdi. Bu manzara o ağabeyleri de çok duygulandırdı, Üstadın hayalini gerçekleştirmenin pek yakın oluşunu hissederek sevince gark olmalarına neden oldu. Allah onlara nice sağlıklı ve hayırlı uzun ömürler versin. Hasta olan ağabeylerimize de acil şifalar diliyorum.
Sempozyuma gösterilen ilginin Van’da özellikle Doğu Anadolu bölgemizde ne kadar çok ihtiyaç hissedildiğini göstermektedir. Bir emniyet mensubu dostumuz, “Burada bir de ‘Anarşi’ konusunda bir sempozyum yapmalısınız. Bölgenin buna çok ihtiyacı var.” şeklinde bir öneride bulundu. Allah nasip ederse o da yapılır.
Problemlerimiz büyük. Bunların çözümü için tarafların bir araya gelmeleri büyük bir başarı. Aslında kimsenin birbirinden ayrılığı gayrılığı yok. Dışarıdan, içeriden gizli komiteler ve cehaletimiz bizi bizden ayırmış, bizi bize yabancılaştırmış. Bütün bunları Zehra medreselerinin (ilk, orta ve üniversite derecesinde) memleket sathında, hatta İslam coğrafyasında birer çiçek gibi açtıklarında gelecek nurani günlerde aşacağımıza inanıyorum.