Risale-i Nur’un her bir risalesi bir mihenk hükmündedir.
Biz kendimizi bu ölçüler ile tartarak ne halde olduğumuza az çok bakabiliriz. Bakmalıyız da. Yoksa maddiyyunluk taunu hüküm süren bu asırda nerede durduğumuzu ve ne halde olduğumuzu anlayabilmek son derece müşküldür.
İkinci Söz’ün müsbet ve menfi kelimeleri üzerinden kendimizi bir murakabe edelim. Acaba hangileri bize daha tanıdık geliyor? Hangi kelimeleri daha ziyade işitiyor ve telaffuz ediyoruz? İç âlemimizi hangi kelimelerin manalarıyla dizayn etmişiz veya istila etmesine müsaade etmişiz?
İşte İkinci Söz’ün müsbet ve menfi kelimeleri bunlardır:
İman
Saadet
Lezzet
Nimet
Keyif
Bahtiyar
Hüdaperest
Güzel ahlaklı
Güzel memleket
Iyi adam
Umumi şenlik
Sürur
Şehrayin
Cezbe
Herkes dost
Herkes akraba
Memlekette yaşasınlar teşekkürler
Terhisât ı umumiye şenligi
Tekbir
Tehlil
Mesrurâne ahz ı asker için mûsika sesi
Umum halkın süruru ile mesrûr ve müferrah
İkinci Söz’de, nazarında karanlıklı bir perde olan adamın halini tasvir eden kelimeler :
Kâfir
Fâsık ı gafil
Hodbin
Tali’siz
Hodgam
Hodendiş
Bedbin
Aciz bîçareler
Zorba müthiş adamlar
Tahribât
Vaveylâ
Hazin
Elîm
Matemhâne i umumi
Muzlim
Düşman
Ecnebi
Müthiş cenazeler
Meyusâne ağlayan yetimler
Azab
Umum halkın elemi ile müteellim
İmanda ne kadar büyük bir saadet ve nimet ve ne kadar büyük bir lezzet ve rahat bulunduğunu anlamak, derk etmek ve iç âlemimizi imanın nuru ile tenvir etmek üzere nazarımızdaki zulmetli perdeden halas olmak duası ile...