Mübareze Meydanı

Hayat bir koşturmacadır,
Deme hayat bizi yordu!
*
Mübareze meydanı bu,
Bunu herkes biliyordu.
*
Şevk hayatın bineğidir,
Ona binen solluyordu.
*
Ahir zaman dehşetlidir,
İman elimizde kordu!
*
Belki avucun yanacak,
Taşıması elbet zordu.
*
Kimi aheste giderken
Kimileri koşuyordu.
*
Kimi deniz durgun, sakin,
Kimisi de coşuyordu.
*
Ümitsizlik şedid düşman,
İnsanları yoruyordu.
*
La taknatu kılıcın, vur,
Yeis bitsin açılsın nur.
*
Atalet ile tembellik,
Sinsi düşman kolluyordu.
*
Sarsılmasın himmetiniz,
Deyiniz ki biz metiniz.
*
Sabır bilin sonu zafer,
Bunu bilsin her bir nefer.
*
Olmamalı şahsi fikir,
Uhuvveti bozar o kir.
*
İş başkasına kalmasın,
Dersi baş köşeye asın.
*
Düşman-ı gaddar düşünce,
Anlarsın yere düşünce.
*
Bak geldi düşman-ı dinsiz,
Çok çok uyanık olun siz.
*
Himmetinizi tokatlar,
Hak vazifesine atlar!
*
Himmet gözünü, kör eder,
İşte bu en büyük keder.
*
Dosdoğru ol, dosdoğru ol,
Biliniz bu en güzel yol.
*
Vazifeşinas olunuz,
Hiç bükülmesin kolunuz.
*
Meşakkatlerin anası,
Rezaletlerin yuvası,
*
Biliniz ki meylürrahat.
Ona en büyük tokat at.
*
Sizi sefalete atar,
Tembel o zindanda yatar.
*
Sizler cellad-ı sehhara,
Atın kuvvetli bir nara.
*
Nefis ister istirahat,
Meşakkatte vardır rahat.
*
Sa’y ve cidalde rahatın,
Şevk idi daima atın.
*
Okuması kolay elbet,
Yaşaması belki zordu.
*
Dedim ki Münazarat’tan
Bu ders nerden diye sordu.