Müsbet hareket;
İmandır, inançtır. İmanın altı esasına iman etmek, İslam’ın beş şartına uymaktır. İlimdir, irfandır, hayır duadır. İnsanlara iyilikleri tavsiye etmek, kötülüklerden sakındırmaktır.
Akıl etmek, tefekkür etmek, iyice düşünmek, şükretmektir. Nefse uymamak, başkalarını düşünmek, paylaşmak, yardım etmektir.
İnsanlara düşmanlık etmemek, sevmek, şefkat, hürmet ve merhamet etmektir. İnat, haset ve tarafgirlik etmemek, fitne, nifak ve şikaka sebep olmamaktır. İsyan etmemektir, kaza, kader ve kısmete razı olmaktır.
Adil olmak, hakkı haklıya teslim etmek, gerektiğinde kılı kırk yarmak, adalet-i mahzadan ayrılmamak, işine geldiği gibi ehven-i şerre sığınmamaktır.
Yalana meydan vermemek, doğruluktan ayrılmamak, her doğruyu her yerde söylememektir. Ümitsiz olmamaktır. Bizleri birbirine bağlayan nurani bağları bilmek ve onlara hayat vermektir.
Öfkeyi yutabilmek, sabredebilmek, şiddet ve nefret söylemlerinden uzak durmaktır. İnat, düşmanlık, haset, nefret gibi duyguları layık oldukları yerlerde kullanabilmektir. Yıkmak değil, ıslah etmektir.
İyi şeylerde, mesela namaz ve ibadet gibi şeylerde ısrarlı ve sabırlı olmaktır. Ferasetli, cesaretli olmaktır. Akıllı, delilli, ispatlı, mantıklı ve iyi niyetli olmaktır.
Hürriyeti kısıtlayanların karşısında dik durabilmek, hür olabilmektir.
Bediüzzaman gibi;
Gerektiğinde bir hakikat uğruna canını feda edebilmektir. Zalim idarecinin karşısında doğruyu haykırabilmektir.
Hedefe ulaşmak için, “Karşımda müthiş bir yangın var. Alevleri göklere yükseliyor. İçinde evlâdım yanıyor, imanım tutuşmuş yanıyor. O yangını söndürmeye, imanımı kurtarmaya koşuyorum. Yolda biri beni kösteklemek istemiş de ayağım ona çarpmış; ne ehemmiyeti var? O müthiş yangın karşısında bu küçük hâdise bir kıymet ifade eder mi?” (e-risale, Tarihçe-i Hayat, s. 768) diyebilmektir.
Milletin imanının selameti için, “Mekke’de olsam da buraya gelmek lâzımdı. Çünkü, en ziyade burada ihtiyaç var. Binler ruhum olsa, binler hastalıklara müptelâ olsam ve zahmetler çeksem, yine bu milletin imanına ve saadetine hizmet için burada kalmaya—Kur’ân’dan aldığım dersle—karar verdim ve vermişiz.” (e-risale, Tarihçe-i Hayat, s. 618) diyebilmektir.
Kaderin adaletine ve mahkûmiyetine güvenmektir. Hapishanelere düşse bile kibrit kutularıyla, küçük küçük kâğıt parçalarıyla hizmetten ve iman hakikatlerini neşretmekten geri durmamaktır.
Gücenmemektir, helal etmektir, tahammül etmektir, “İşte, ey heyet-i hâkime, bu hakikate binaen, Risale-i Nur’un cerh edilmez kuvvetli hüccetleri elbette mahkemede kalbleri kendine çevirmiş. Aleyhimde ne yapsanız ben hakkımı helâl ederim, gücenmem. Bunun içindir ki, eşedd-i zulüm ile bir eşedd-i istibdat tarzında, şahsımı hiç ömrümde görmediğim ihanetlerle çürütmekle damarıma dokundurulduğu halde tahammül ettim. Hattâ beddua da etmedim. Bize karşı bütün ittihamlara ve bütün isnad edilen suçlara karşı elinizdeki Risale-i Nur’un mecmuaları, benim mukabele edilmez müdafaanamem ve cerh edilmez itiraznamemdirler.” (e-risale, Tarihçe-i Hayat, s. 706) diyebilmektir.
İntikam almamaktır: “Hapishanede zehirlenerek ölüm döşeğinde iken, fırsat bulup ziyaretine varabilen bir talebesine şöyle demiştir: “Belki hayatta kalamayacağım. Bütün mevcudiyetim vatan, millet, gençlik ve âlem-i İslâm ve beşerin ebedî refah ve saadeti uğrunda feda olsun. Ölürsem dostlarım intikamımı almasınlar.” (e-risale, Tarihçe-i Hayat, s. 679)
Risale Akademi ile Nur Vakfı, müsbet hareketin çağımızdaki devrilmez çınarı Bediüzzaman’ın görüşlerinin irdeleneceği, müsbet ve ıslah hareketlerinin uygulama alanı bulduğu Medrese-i Yusufiyelerden birisi olan Ulucanlar Cezaevi Konferans salonunda, 5 Nisan Cumartesi günü, saat: 14.00’te memleketimizin çok yararına olacağını düşündüğümüz güzel bir panele daha imza atıyorlar. Bütün okuyucularımız panele davetlidir.