İtibar, “itibar” edilesi bir şey mi? İtibar uğruna devrilen değerler, yitirilen kimlikler, kaybolan kişilikler; evet, değer mi?
Namlı olma gayreti, unvan taşıma çabası, itibar devşirme iştiyakı; kişilik erozyonuna sürükler, benlik duvarını yükseltir, egoyu şişirir. Şişkin yükseklik boş duruştur, silik tavırdır, güvensiz duvardır.
Bir yerlere yaslanmak, bir gruplara dayanmaktansa aynaya çıplak bakmak; gerçeği görmek, kusur ve noksanlığını fakr ile fark etmek; kendinle hakikatdar bir dost olmaktır.
Yalnızlıktan korkanların işi itibar peşinde koşmak. Gürültü kalabalığı ve kabalığında itibar aramak kişiyi itibarsız etmekten başka ne yapar?
Büyük kişilikler ve kimlikler anlık itibarları geride bırakarak çıkmışlardır yalnızlık burcuna. Şöhrete, şehvete, servete prim vermemişler, hakikat kılıcını pervasızca sallamışlardır o burçta. Asır o burçta duranlarla durur; itibarları ise asırları delip geçmiştir.
Çevresinde, grubunda itibar aramak; çevresinin, grubunun esiri olmak değil midir? Hürriyet; yalnızlık gibi bedel ister, kâh ötelenmeyi, kâh örselenmeyi ödetir.
Kabullenmediği zihniyete hal ile dik duruş; kişilerin kusurunu dökmekten ve yaymaktan yüksek bir tavırdır, namınız sizin olsun, itibarınıza itibar etmiyorum diyerek uzaklaşmaktır.
Kısır klonların arasında itibar olmaması itibardır, skolastik düşüncelerin içinde yok sayılmak itibardır, dar kafalıların dar çekişmelerinden çekilmek itibardır.
İtibar için tarafsız kalmak; ya hakikat ne olacak? Hakikat dışında konuşmamak; evet, itibar bu… Şöhret esareti yakıcı, kurutucu, kavurucu bir esaret. Hürriyet serinliği yüksekliğinden gelir; namın erişemeyeceği kadar yükseklikten…
Arkaya bakmadan ilerleniyorsa itibar bağı kesip atılmıştır. Geriye bakarak ilerlemek, ilerlemek değil; itibara asılı kalmaktır.
Kişileri problem yapmadan kişiliklerle uğraşmak; itibar değil hakikat arayıcısı olduğunu gösteren bir turnusol.
Kişiyi itibarsızlaştırmak değil; kişinin yaptığı kusuru itibarsız saymak; bu kimlik kıvamı, evet; itibarlı bir kimlik kıvamı. Böylesi itibar içinde olanla yarenlik edilir, yüzyılın yalnızına beraber gidilir, sonrasında hakikat güneşine…
Neredesin itibarsız itibarlı dost?