Bu ayçiçeği kellesiyle torunlarıma aldığım farklı büyüklükte, büyük hesaplarla hazırlanan delikli plastik 2-3 tane parçaya kalem takıp çok harika, süslü, dikkat çekici müthiş şekiller yapılan oyuncağı hatırladım.
Onun çizgilerini bir ayçiçeği tanesinden bu kelleye kim çizebilir? Çizgileri, onların anası(!) sayılan çekirdeklerden aynilerini yaratıp, kim doldurabilir? Her çekirdeği yenmeyi kolaylaştıracak, ikiye ayrılacak şekilde kim yapabilir? Üzerlerine benzer flato çizgilerini kim çizebilir? İçlerine insana, diğer canlılara faydalı, zaruri gıdaları, besinleri, mineral ve vitaminleri vb. çok kıymetli şeyleri kim koyabilir? Bunları basit su, cahil kara toprak ve ilimsiz güneş ışığıyla, bizlerin ve hayvanların atığı olan zehirli karbondioksitle böyle imal eden kim olabilir?
Bana bu resmi Macaristan'daki bir kardeşim göndermişti. Çünkü ben böyle ayçiçek kellelerini evime, dershaneye getirip tefekkür eder, bu manalara vesile ederdim. Köyde bir kaç çiğdemi toprağa atar haftalarca onları seyreder, büyüteçle bakar, her safhasını dikkatla takip edip heyacanla lezzet alırdım. Nurlardan o bahisleri okur, internetten onlarla ilgili konuları ilmin materyalist yorumları dışında kalan ve maluma tâbi Sünnetullah, Adetullah dediğimiz verileriyle, manalarıyla tekrar tekrar ciddi değerlerdirirdim.
Tekrar bunları hatırlamaya vesile olan bu ayçiçeğinin harika güzellikteki resmi gelince bütün evveliyatı derhatır ettiren bu efkarımı kalbime karşı kalp olarak düşündüğüm arkadaşlarıma ulaştırdım. Ama heyhat fırça yemeğe maruz kaldım, ummadığım bir cevap aldım:
“Cevabı malum ve bedihi sorular ile niçin zihnini meşgul ettiğini bilemiyorum. Belki de sesli düşünüyor ve fikir jimnastiği yaptığınızı sanıyorum.
Hayırlı cumalar...”
Ben de ona bu konudaki efkârımı tazeleyerek kısaca şöyle bir cevap takdim ettim. Bütün arkadaşlarıma arz ederim:
“Ben Nurlara, hep bu Marifetullah yolunda, bu bakışın refleks haline gelmesi için bakıyorum. Nimetten in’ama, oradan Mün’im’i hakikiye giden yolun bu olduğunu biliyorum. Manisa, Türkiye ve Avrupadaki Nurlu kardeşlerimle hep böyle şeyler paylaşarak birbirimizi bu farklı fakat aynı gayeye hizmet eden mesajlarla yardımcı oluyoruz!
Aynı vücudun azaları olarak birbirimizi bu meselelere odaklıyoruz.
İman hakikatlerinin su gibi, hava gibi, Nur gibi oluşunu ve dimağ mertebelerinin tahayyül, tasavvur, taakkul, tasdik, iz’an, iltizam, itikat mertebelerinden sonra oluşan imanın ciddi ve yaptırım gücüne ulaştığını Üstadımızdan ders aldığım her hakikat için bu tür şeylerle uğraşıp, zihnimi daima taze tutuyorum!
Gaye-i Hayalimin devamlı canlı durmasının böyle olacağına inanıyorum.
Ancak bu tarzda Ene ve Şeytandan kurtulup, şaşırmadan, imanımı selbettirmeden, böyle bir ısrarla hedefime ulaşabileceğime inanıyorum...
Yıllar önce Karadenizdeki bir ilde ....’cı bir arkadaş, “Çiçek, böcek devri geçti. Artık hayat hatta şeriat safhasındayız” deyip, her zaman, her an, her safhada zaruri ihtiyaç olan “İmana çalışmak” için, o safsata ve ütopik düşüncenin arkasında olamayacağım için böyle yapıyorum.
Risale-i Nurun künhüne ulaştıkça bunun önemini anladığım için, Lezzet-i Ruhaniye ve keşfe böyle ulaştığım için, teşahhusat-ı İlahiyeye böyle kavuştuğum için, dünyanın en büyük meselesi bu olduğu için böyle yapıyorum ve yapacağım. Sizlere de tavsiye ederim efendim...”
Sizlere de arz ederim...