Yine böyle bir Cuma, geçen yıl On Beş Temmuz,
Sıkıyor mermileri üniformalı domuz.
Kutsalları kullandı, dessasane davrandı,
Benim saf milletim de bu haine aldandı.
Amma geçti çok şükür, kara gün kara gece,
Ayar verdi milletim onlara ince ince.
İşlensin On Beş Temmuz vaaz ve hutbelerde,
Olmasın ihanetler diye daha ilerde.
İyi ölçüp tartalım, kanmayalım haine,
Kur'ân ve Sünneti koy, mizan-ı terazine.
Eller kalksın duaya, iman iz'an dileyelim,
On Beş Temmuz marşını beraber söyleyelim.
***
Cuma Namazı
Cuma; cem olmak, toplanmak mânalarına gelir.
Cuma günü, Müslümanlar için çok önemli bir gündür. Bu günde Müslümanlar camide toplanıp birlikte Cuma namazını kılarlar. Topluca yapılan bu ibâdet, o günü bayram günü değerine yükseltir.
Bu sebeble Cuma gününe Seyyidü'l-eyyam, yani, günlerin itibarlısı,efendisi de denir.
Bütün hayırlı işlerin Cuma günü meydana geldiği; tarih boyunca pek çok kudsî hâdiselerin hep Cuma günü zuhûr ettiği rivâyet edilir.
Hadîs-i şerîf'te şöyle buyrulur:
"Üzerine güneşin doğduğu en hayırlı gün, Cuma günüdür. Âdem (as) o günde yaratılmış, o gün Cennete konmuş, o gün Cennetten çıkarılmıştır. Kıyâmet de ancak Cuma günü kopar..."
Çoklarının zannettiği gibi Cuma günü, iş yapmak, hayırlı ve faydalı mevzularla meşgul olmak haram değildir. İş yapma yasağı, sadece namaz kılma vaktine mahsustur. Namaz dışında çalışmak, alış-verişte bulunmak mübahtır. Zaten âyette de, namazdan sonra yeryüzüne rızık aramak üzere dağılınız, emredilmektedir.