Çocuk eğitiminde en güzel örnekler Peygamber Efendimizin (sav) hayatında fazlasıyla mevcuttur. O yaşayışıyla, çocuklara yaklaşımıyla bunu en güzel şekilde göstermiştir. O’nun çocuklara yaklaşımı incelendiğinde pedagoji biliminin temel ilkelerini de görmek mümkündür. Bunu bir örnek üzerinden açıklayalım isterseniz.
Enes (r.a.) anlatıyor:
“Resûlullah bir gün beni bir yere gönderdi. Yola çıktım, sokakta oynayan çocukların yanlarına vardım (ve orada oyalandım). Derken Allah Resûlü, arkamdan gelerek enseme dokundu. Dönüp baktığımda gülümsüyordu.
–Enescik! Söylediğim yere gittin mi? diye sordu.
–Hemen gidiyorum yâ Resûlâllah! dedim.” (Müslim, Fedâil, 54)
Peygamber Efendimiz (asm), çocuklara hep olumlu yaklaşmış, hiçbir zaman olumsuz cümle kullanmamış. Sesini yükseltmemiş, çocuklara hep gülümsemiştir. Daha sonra yetiştirdiği, günümüzde çocuk yaşta diyeceğimiz çocuklara koca orduyu teslim etmiştir.
Peygamber Efendimiz (asm), çocukları çok sevmiş ve bunu her ortamda göstermiştir.
Çocuklara, gelecekte nasıl görmek istiyorsa ona göre davranmış, oyunlarını ona göre kurgulamıştır. Onların oyun hakkı olduğunu söylemiştir.
Çocuklara çokça dua etmiş, dualarını hiçbir zaman onların üzerinden esirgememiştir.
Çocuklara, her zaman sabırla yaklaşmış, onlara “sabrımı taşırdın” dememiş daha doğrusu hiçbir zaman çocuklara karşı sabrı taşmamıştır.
Çocuklara yetişkinler arasında bir yetişkin gibi davranmış onların kişiliklerinin gelişmesini en üst seviyede katkıda bulunmuştur.
Çocuklara hep ikramlarda bulunmayı severdi. Onları her zaman bu konuda önde tutardı.
Ebû Hureyre’nin rivayetine göre Hz. Peygamber’e (asm) mevsimin ilk meyvesi getirilir O da: “Allah’ım! Bize memleketimizde, meyvelerimizde ve ölçeğimizde, bereket üstüne bereket ver” diye dua eder, sonra o meyveyi orada bulunan en küçük çocuğa ikram ederdi. (Müslim, Hacc, 74.)
Temel ilkeler ortada. Sevgi, sabır, gelecekte ne görmek istiyorsak öyle davranmak, dua. Bunlar sadece ele aldıklarımız. Bazı şeyleri yeni keşfetmenin ya da evirip çevirip aynı şeyleri farklı şekilde söylemenin hiç gerek yok. Peygamber (sav) terbiyesinden geçen çocukların hayatları ve yaptıkları ortada. Ortada bu örnekler ve bu örnekleri ortaya çıkaran bir terbiye modeli var. Bu dönem eğitim adına tekrar masaya yatırılmalı, eğitim ilkeleri günümüz pedagoji bilimi ile örtüştürülmeli. Dahası uygulanabilir kılınmalı.