“Şimdi bak Allah’ın rahmet eserlerine:Yeryüzünü ölümünün ardından nasıl diriltiyor? Bunu yapan, elbette ölüleri de öylece diriltecektir; O her şeye hakkıyla gücü yetendir.” (Rum Sûresi:50)
Rahman’ın rahmeti her yanı kaplamış, göz kamaştırıcı manzarasıyla el sallıyor bakanlara…
Ama göremeden, duyamadan, anlayamadan, farkına varamadan bakanlara değil elbet.
Mânâ-yı harfiyle bakabilenlere…
Hikmet ve ibret nazarıyla seyredebilenlere…
Tefekkür gözüyle okuyabilenlere…
Şu yağmur damlacıklarına bakar mısınız?
İnsanın susuzluğunu gideren Rabbim, kâinatın bağ ve bahçelerini sulamadan kendi haline terk eder mi hiç?
Yer altındaki varlıkların tüm ihtiyaçlarını anında karşılayan Rezzak, bebeklere anne musluğundan içiren, mevcudatı çeşitli elbiselerle giydiren engin merhâmet sahibi, karıncayı yuvasız, arıyı peteksiz bırakır mı hiç?
Bir bakmışsınız, Rahmân’ın rahmeti yer yüzüne iniyor sağanak sağanak…Şıkır şıkır melodisiyle yeni yeni açmaya çalışan bahar çiçeklerine, mor sümbül kokusunu katarak etrafı bağistana çeviriyor.
Bazan bakıyorum da, bu mevsimde yer yüzü ılık bir duş altında…Kana kana suyu bağrına çekip sökün vermek üzere hazırlanan tohumlar, âdeta insana hizmet yarışına hazırlanırken, bir ikram sofrasına hazırlanan tabiat, İlâhî sanatın son rötuşlarını tamamlama çabasında…
Nazik ve nazenin varlığın en nazdarı olan yavruların koşuşturmaları bambaşka bir güzellik katıyor…
Sıcacık güneşe karşı gülümseyen insan, tebessümüyle Rahmetin derinliklerini temaşaya koyulurken, yağmurun yeryüzünü pisliklerden arındırmasını ibret nazarıyla seyre koyulur.
Keşke rahmet esintileri de, mâna iklimimizdeki kirleri, günahları temizleyip yüzümüzü Rabbimize döndürüverse…
Evet, mavi kubbeden damlayan nuranî damlalar, kalbimize inercesine rahatlatıcı nefesiyle nasıl da ruhlarımızda makes buluyor?
Toprağın bağrına düşen rahmet damlacıkları, yeryüzünü bin bir çeşit nimetleriyle büyük bir sofra haline getirirken, Rahmetin zirvesinde insanlığın bağrına doğan mânevî Güneş (s.a.v), elinde mu’ciznumâ bir Kitap ile tüm âlemleri nuruyla aydınlatmaya devam ediyor.
Her şey O’nun (cc) izni dairesinde hareket ediyor olmalı ki, ne bir şaşkınlık, ne bir düzensizlik ve ne de bir isyan gözükmüyor. Mutlak itaatin eserlerine her yerde şahit oluyor ve hayranlığınızı gizleyemiyorsunuz. Rahatlamak ve duygularınızı haykırmak için, “Subhânallah” çekiyorsunuz.
Kirli dünyalarımız, ibadetsiz anlarımız, yaşadığımız zamanlarımız her ne kadar hak etmese de bu ikramları, sanki bir kanat çırpma edasıyla önümüze konan nimetlerin nankörü olmama adına istenen teşekkürler bir ”Elhamdülillah” ile talaffuz edilince, hayat daha anlamlı kılınıyor bizim için.
Allah’ım! Bütün isyan ve günahlarımıza rağmen başımızdan ve soframızdan eksik etmediğin nimetlerinin, gölgelerinin asıllarını ve menbalarını göster bize ebedî yurdunda. Şükür gayretimiz artır, nimetlerini ziyadeleştir.
Yaşama ve yaşatma sevinci ver kalbimize, ruhumuza, benliğimize. Yağmurun arındırdığı yer küre gibi arınabilmeyi, ebediyet yurduna açık alınla gidebilmeyi, etrafına güzellikler saçabilmeyi, senin rahmetinin bağrında barınabilmeyi nasip eyle cümlemize.
Bizi bu çöllerde başıboş bırakma, huzuruna al. Af ve rahmetinle muamele eyle.
Arındır dünyamızı kirden, zulümden, baskıdan, günah ve isyandan. Nefis ve Şeytanın aldatıcı cazibelerinden…
Arındır Nemrutların, müstebidlerin dünyalarını, söndür zulüm ateşlerini, yandır barış meş’âlesini…
Zamanı ve mekânı arındır Nur’unla.
Ülkemizin istikbalini Kur’âna teslim eyle, imana çalışanlara yardım eyle.
Kötülere ve kötülüklere fırsat verme. Ucube zihniyetin çılgınlarına, mâneviyat yılgınlarına, ahlâk düşmanlarına eman verme Allah’ım!