Bir tânecik ineği, Temel’in, hastalanmış;
İlaç fayda vermemiş, çâresizlik yamanmış…
Üç gün oruç adamış, duâ etmiş Rabb’ine;
Ölecek diye korkmuş, kederle içi yanmış.
“Sarı Kız” iyileşmiş; duâlar vermiş sonuç.
Nezrini îfâ ile tutmuş tam üç gün oruç.
Neyse, bir müddet sonra, inek ansızın ölmüş!
Temel, pür-hiddet demiş: “Aslinda penum, hep suç!..”
Ellerini açarak: “Allah’um, kizma pana;
Ha bu üç gün orucu sayayrum ‘remezan’a.
Temel akilsiz midur? Sari Kiz’a ne oldi?
Ölen ineğimu da mahsub eyle ‘kurban’a…”