Fecr, tan yerinin ağarması, şafak, sabah vakti, güneş doğmadan evvel şarkta hâsıl olan kızıllık anlamına gelmektedir.
Sabaha karşı doğu ufkunda yayılmaya başlayan beyaz aydınlık Fecr-i Sâdık'tır. Bunun mukabili birinci fecirdir ki, bir aydınlıktan sonra tekrar aydınlık gider. Bu birinci aydınlığa fecr-i kâzib denir. Sabah namazının vakti, fecr-i sâdıkta başlar.
Nasıl maddi güneş, alemimizi aydınlatıyor, hayatımıza kaynaklık ediyor. Aynen bunun gibi, İslam güneşi de manevi alemimizi aydınlatıyor ve ebedi hayatımıza kaynaklık edip ışık saçıyor. Ama bazı zamanlarda bu nuru göstermemek için insanların gözlerine yasaklar ve perdeler çekiliyor, baskı ve zulümler ile İslam'dan koparılmaya çalışılıyor. Osmanlının yıkılmasıyla İslam ümmeti parçalandı ve dünyada dinsizlik akımı yayılmaya başladı.
Bazı ülkelerde bu dinsizlik rejim haline girdi. Büyük baskı ve zulümlerle din yasaklandı. Âdeta zifiri bir karanlık, insanlık aleminin başına çöktü. Elbette bu hâl sürekli kalmayacak, insanlık bu zifiri karanlık içinde debelenmeyecektir. Allah elbette nurunu, insanlığın imdadına yetiştirip, o zifiri karanlığı parçalayacaktır. İnsanlığa diriliş muştularını aydınlık sabahlarını sunacaktır.
İşte "fecr-i sadık", o dinsizlik akımının bitip, yerine iman ve inanç çağının başlayacağı zamanın adıdır. Bediüzzaman Hazretleri, İslam güneşinin doğacağı ve insanlığı aydınlatmaya başlayacağı zamana, fecr-i sadık demiştir.
RİSALE-İ NUR'DA FECR-İ SÂDIK VE FECR-İ KÂZİB
Hem de İslâmiyet güneşinin inkişafına ve beşeri tenvir etmesine mümanaat eden perdeler açılmaya başlamışlar. O mümanaat edenler çekilmeye başlıyorlar. Kırk beş sene evvel o fecrin emâreleri göründü. Yetmiş birde fecr-i sâdık başladı veya başlayacak. Eğer bu fecr-i kâzip de olsa, otuz-kırk sene sonra fecr-i sâdık çıkacak. (Tarihçe-i Hayat)
Ve zaman-ı mâzî, enbiya ve kütüb ve kâhinlerin rumuz ve telvihâtıyla, o Şems-i Hakikatin fecr-i sâdıkını göstererek müjdeci oluyor. (Şuaaat)
Ehl-i ilim ve ehl-i siyaset, Said Nursî'nin bu yazılarından ve derslerinden çok istifade etmişlerdir. O zamandaki intibah-ı millîyi, Anadolu ve Asya'nın saadet-i dünyeviyesinin fecr-i sâdıkı olarak müjde veriyor, fakat elden kaçmaması için evâmir-i şer'iyeyi çabuk imtisal etmenin zarurî olduğunu ileri sürüyordu. (Tarihçe-i Hayat)
Sonra dönüp gelmek üzere olan ebnâ-yı cinsimizi ziyaret ve istikbal için saadetin fecr-i sadıkını uzaktan görmek ve göstermekle maşrık-ı istikbale müteveccih olarak, şimendifer-i terakkîye ve tevfik denilen sefine-i sa'ye bindiğimizle beraber, ellerimizde olan burhanın misbahıyla, o bidayeti karanlık görülen, fakat arkası gayet parlak olan zamana dahil olacağız. (Muhakemat)
Evet, ben kendi hesabıma aldığım derse binaen, ey İslâm cemaati! Müjde veriyorum ki: Şimdiki âlem-i İslâmın saadet-i dünyeviyesi, bâhusus Osmanlıların saadeti ve bilhassa İslâmın terakkisi onların intibahıyla olan Arabın saadetinin fecr-i sadıkının emâreleri inkişafa başlıyor. Ve saadet güneşinin de çıkması yakınlaşmış. Ye'sin rağmına olarak ben dünyaya işittirecek derecede kanaat-i kat'iyemle derim: İstikbal, yalnız ve yalnız İslâmiyetin olacak. Ve hâkim, hakaik-i Kur'âniye ve imaniye olacak. (Tarihçe-i Hayat)
Bir yanda Şarkî Anadolu'da, aşiretler arasında seyahatle onlara ahlâkî ve imanî dersler, öğütler verirken; diğer yanda, Şam'da allâmelere, siyaset-i İslâmiye noktasında en keskin ve isabetli görüş ve teşhislerle Müslümanların terakki ve kemâlâtının esaslarını tespit edip, üç yüz elli milyon Müslümanın saadetinin fecr-i sadıkını haber veriyordu. (Tarihçe-i Hayat)