Risale Haber-Haber Merkezi
Kur’anın bütün iddiaları bir ispat sürecine takılmıştır. Evrensel dilin neticesi ortaya çıkarılırken birçok da yardımcı iddialar kullanılmıştır. Bunlar eserlerin geneline serpiştirilmekle birlikte, bunların genel metodolojisi Bediüzaman’ın birinci dönem eserlerinde yoğunlukla ortaya konmuştur.
Bu yardımcı iddialar, muhatabın ispatın engin sularında rahatça kulaç atmasına imkan verecek, yardımcı elemanlar olarak büyük işlevi gerçekleştirmiştir.
Her doğrulanan iddia mutlaka ispat için gerek şart olmayabilir, ancak anlamayı kolaylaştırdığı muhakkaktır.
Bunların takibi ya da terkibi, ya da cem edilmesi ile ispatın bir bütünlük içersinde ortaya konulması da eserlerin tümüne yayılmış bir özel çalışmayı gerektirecektir.
Risale-i Nurda her ispatın neticeleri, özel durumları gösteren şerhleri, izahatı, uygulamaları da eserlere yayılarak Bediüzzaman’ın deyimiyle ‘iki kere iki dört eder’ kesinliğe kavuşturulmuştur. Bunlarla birlikte eserlerin toplamı aslında bir ispat sürecini anlatacaktır.
İspat ile beyanın Risale-i Nurda birlikte akması ile büyük bir zenginlik ve edebi yükseklik sağlanabilmiştir.
Örnek olarak...
Cane Kutlu'nun "Risale-i Nur'da İcaz, İspat, Beyan, Şerh, İzah İlişkileri" yazısı için tıklayınız