Herkesin bildiği bir hikâye var. Kurbağalarla ilgili. Sık sık anlatılır. En azından öğretmenler öğrencilerine anlatırlar.
Hikâye bu ya!
Bir gün kurbağalar arasında yarışma yapılacakmış. Yarışın amacı, çok yüksek bir kulenin tepesine çıkmakmış. Bir sürü kurbağa yarışı seyretmek için toplanmışlar ve yarışma başlamış. Kule o kadar yüksekmiş ki seyircilerin hiçbiri yarışmacıların başarabileceğine inanmıyormuş. Destek vermek yerine başlamışlar bağırmaya:
– Zavallılar! Hiçbiriniz başaramayacaksınız!
Yarışmaya başlayan kurbağalar ümitsizliğe kapılıp, kulenin tepesine ulaşamayacaklarını düşünüp, teker teker yarışı bırakmaya başlamışlar içlerinden sadece bir tanesi inatla ve yılmadan kuleye tırmanmaya devam etmiş.
Seyirciler bağırıyorlarmış:
– Zavallılar! Hiçbiriniz başaramayacaksınız!
Sonunda, geriye kalan son bir kurbağa yarışı bırakmamış ve büyük bir gayret ile kulenin tepesine çıkmayı başarmış.
Seyirciler ve diğer yarışmacılar hayret içinde bu işi nasıl başardığını öğrenmek istemişler. Bir kurbağa ona yaklaşmış ve sormuş:
– Bu işi nasıl başardın.
Kuleye çıkan kurbağa cevap vermemiş, o an farkına varmışlar kurbağa sağırmış!
Kurbağa olumsuz tüm haykırışları duymayıp ümitsizliğe düşmemiş ve yalnızca kulenin en tepesine çıkmayı düşündüğü için sonunda başarmış.
İşte başarılı insanların başarı sırlarından biri de biraz sağır olmaları. Her söylenene kulak vermiş olsalardı inanın başarı gelmezdi. Bu sağırlık hem dünya hem de ahiret işleri için geçerlidir. Amacımız ne olursa olsun biraz sağır olmak zorundayız. Amacımızı gerçekleştirmek istiyorsak biraz sağır olmak zorundayız. Büyük şahsiyetler, dünyayı etkileyen eserler üretenler her söylenene kulak vermiş olsalardı bu eserler ortaya çıkar mıydı?
Hiç düşündünüz mü? Başarıya doğru yol alan çocuklarımızın önünde bazen en büyük engellerden biri olduğunuzu. Sizler o kurbağaların seyircileri olmuş olsaydınız aynı konuşmaları yapar mıydınız? Bu sorunun cevabını kendiniz vermek zorundasınız. Ama çoğumuz aynı o yarışmacı kurbağaları seyreden seyirciler gibiyiz. Çocukların başarılarının önünde büyük engeliz.
Bizler çocuklarımızın sağır olmasını bekliyoruz. Bir çocuk sağır olursa bir kişi amacına ulaşır. Başarıyı elde eder. Ama biz susmasını bilirsek tüm çocuklarımızın başarı yolunu açmış oluruz. Özetle çocuklarımızdan sağır olmasını beklememeliyiz, ya susmalıyız ya da hayır konuşmalıyız.