Kur’an’ın manevi bir tefsiridir bu Nurlar.
Bunlarla küfre karşı tahkim edilir surlar.
Asla uygun olmalı, Nurların neşriyatı.
İhvan tatlı haliyle, okusun Külliyatı.
Yerini tam bulmalı, Üstad’ın vasiyeti.
Varisler korumalı, mukaddes emaneti.
Nura saplanmış hançer sa(h)deleştirme işi.
Şakirtle durdurmalı, bu çok yanlış gidişi.
Aslı gibi korunsun, bu Kur’an’i ilaçlar.
Saf haliyle kavuşsun, Nurlara tüm muhtaçlar.
Hak dilediği ile yüceltir bu son dini.
Rızayla terk etmeli, kıvrandıran bu kini.
Bu çok garip üslupta, ne çok sırlar bezeli.
Dikkatle okuyanlar, der: ‘’Nurlar söz güzeli.’’
Üstad izin vermemiş değiştirme işine.
Samimi tüm kardeşler böyle düşer peşine.
Sen bir eser yazmışsan, değiştir, tebdil eyle.
Nurlu eserlere de lütfen karışma böyle.
Nurların neşriyatı bir kazanç yolu değil.
Herkes kalbinden atsın, varsa böyle bir meyil.
‘’Kendi telifatını, değiştir ve sade (!) yap.
Bu Nurların üstünde kimse yapmasın hesap.
Emanet aldığımız bu Nurlar bir hazine.
Bunlara sahip çıkmak, hizmet demek bu dine.
Değiştir, kesretle bas, sonra gelsin paralar.
Herkesi dilhun eyle, açılsın çok yaralar.
‘’Fikri mahsulâtınız’’ çok revaç bulsun diye.
Kalbinizin rağmına, bu yanlış işler niye.
Nurun neşir işine, şükür nizam geliyor.
İnsaf ile bakanlar, bunu böyle biliyor.
Milletin olan devlet, Nur’a sahip çıkıyor.
Azim ve iman ile tabuları yıkıyor.
Bugünlere kolayca gelinmedi ey dostlar.
Bir tahattur edelim, ne çok delindi postlar.
Artık mazi oluyor, çekilen tüm çileler.
Vicdanlarda yer bulmaz, bu tarafgir hileler.
Yeis pompalayanlar elbet mahcup olacak.
Biraz vicdan kalmışsa nedametle dolacak.
Nurlara perde olan gölgeler çekiliyor.
Hakkın zafer bayrağı burçlara dikiliyor.