Risale Haber-Haber Merkezi
Bediüzzaman Said Nursî’nin Doğu sorunu veya Kürt sorunu dediğimiz hadiseye 1910’lardan itibaren dikkat çektiğini biliyoruz.
Bediüzzaman, insanların ayrı ayrı milletler olarak yaratılmasını irade-i ezeliyyenin yeryüzündeki bir tezahürü olarak görür. Bunun da hikmetlerini izah eder ve asıl hikmetinin de yardımlaşma/tanışma olduğunu vurgular (Mektubat, s.297). Buna rağmen bu ayrı ayrı millet olmanın, özellikle son asırlarda çeşitli savaşlara sebep olduğunu ve insanları birbirlerinden nefret ettirmenin bir manivelası olarak kullanıldığının da farkındadır.
Said Nursî, II. Meşrutiyetten sonra Doğudaki Kürt aşiretlerini dolaşmış ve onlara Meşrutiyeti, günümüz ifadesiyle Demokrasiyi anlatmıştır. Bediüzzaman aşiretleri dolaşırken onların neler istediklerini, nelere ihtiyaçları olduklarını yerinde tespit etmiş ve aşiretler hakkında daha önceki görüşlerini de teyit etme fırsatı bulmuştur.
Bu arada aşiretlerin genel olarak maddi ve manevi ihtiyaçları bir tarafa, özellikle Fransız devriminden sonra Avrupa ve Balkanlarda giderek yayılan menfi milliyet fikrinin Türklere ve Kürtlere de zarar vereceğini öngörmüş ve alınması gereken tedbirleri o zamanki hükümete; daha sonra da yeni kurulmakta olan TBBM’ne çeşitli vesilelerle anlatmış ve aktarmıştır.
"Münazarat Ekseninde Milliyet Fikri Ve Demokrasi" tebliği için tıklayınız...