Ömer Özcan’ın haberi:
Şamlı Hafız Tevfik, Bediüzzaman Said Nursi hazretlerinin birinci kâtibidir. Risale-i Nur’un büyük çoğunluğu Bediüzzaman’ın dudaklarından döküldüğü an, onun kalemiyle kayda geçmiştir.
5 Ağustos 1965 tarihinde vefat eden merhum ağabeyimize Allah’tan rahmetler niyaz ediyoruz…
ESERLER YAZILMAYA BAŞLARKEN ÜSTADIMIZ BELİRLİ BİR NOKTAYA GÖZÜNÜ DİKERDİ
Hâfız Tevfik ağabey bize şöyle anlatmıştı:
Eserler yazılmaya başlarken Üstadımız belirli bir noktaya gözünü dikerdi. Böyle; bir noktaya gözünü dikerdi Üstad, bir noktaya bakar, alnı şişerdi… ‘Yaz Kardeşim! Yaz’ derdi. Sür’atli söyler, sür’atli yazardım.
Bazen ‘Keçeli git sinekleri kovala gel’ derdi. Gidip taşların arkasında sigaramı içip gelirdim, ben çok sigara içiyordum. Üstad’dan uzak bir yere gider taşların arkasında sigaramı içerdim. Kafamı düzeltir gelirdim, tekrar yazmaya başlardık. Çok sür’atli söyler, ben de çok sür’atli yazardım.
Bazen Üstadımız yatardı, titreyerek kalkardı. ‘Kardeşim kâğıdı kalemi al, yaz’ derdi. Gözünü bir noktaya diker, ‘Yaz Kardeşim!’ der, devamlı ‘Yaz!’ diye söylerdi. Çok fasih bir Türkçe olarak konuşurdu. Ben de sür’atle yazardım. ‘Perde indi kardeşim!’ deyince konuşması bile zor anlaşılırdı. (Ömer Özcan Ağabeyler Anlatıyor–1)