RİSALE HABER
Bediüzzaman Said Nursi’nin tebliğ ve irşatta kullandığı birtakım metotlar vardır:
İşe nefsinden başlaması, şahsı değil fikir ve davranışı hedef alması, önce teşhis sonra tedavi yollarını beyan etmesi, fıtrata uygun davranması, kaynak olarak Kur’an’dan beslenmesi, müspet hareket etmesi, anlattıklarını önce temsil sonra tebliğ etmesi, ihlas ve uhuvvet düsturlarıyla hareket etmesi, hakkı her şeyin üstünde tutması, siyasete bulaşmaması, diğer semavi din mensuplarına ılımlı yaklaşması, her şeyde bir pencere-i tevhid açması, zaman ve zemin şartlarına göre hareket etmesi, batılı tasvir etmemesi, nezihane nazikâne ve kavl-ı leyyini düstur edinmesi, tebliğ ettiklerini akla ve ilme dayandırması, hikmetle ve şefkatle hareket etmesi, manevi cihadı savunması şeklinde özetlenebilir.
Bediüzzaman Said Nursi’nin mübelliğ ve mürşit kimliğine dair hayatından birçok örnekler verilebilir.
Mesela; hapishaneleri medrese-i nuriyeye çeviren bir müderris olması, şark bölgesindeki aşairlerle görüşüp onları yüksek fikirleriyle irşat eden bir münevver olması, Meclis-i Mebusan’da dini yaşamak hususunda gördüğü lakaytlık üzerine mebusları ikaz eden bir beyanname hazırlayan hamiyetperver bir insan olması, isyan eden sekiz tabur askeri etkili nutuk ve nasihatleriyle itaate getiren gönüllü asayiş memuru olması, Emevi Camisinde, İslam dünyasını intibaha getirecek kadar tesirli bir hutbe irad eden bir hatip olması Bediüzzaman Said Nursi’nin mübelliğ ve mürşit kimliğinin sadece birkaç örnekleridir.
“Millet, tenvir ve irşat edilmelidir” diyerek yola çıkan Bediüzzaman, bu önemli vazifenin tarzı ve metodu hususunda da birçok önemli bahisler kaleme almıştır. Tebliğ ve irşat hizmetinde uygulanmak üzere yüzlerce kaide, prensip ve düsturlardan bahsetmiştir.
"Bediüzzaman Said Nursi’ye Göre Tebliğ ve İrşad Metotları" yazısı için tıklayınız