Sandık

Hani o sandık denen şey varya
Zaman zaman önümüze getirilen mutsuz kare
Mutlu değil her zaman alet ve biçare
Doldurulur boşaltılır konur bir yere
Akla gelir indirilir yıllar sonra gelir aynı yere
Sandık sandık biz de seni bir şey sandık
Gide gele usandık
Şefin cebinden çıktı asalaklar
Sen huzursuz oldun biz de senden sandık
Sandık hep senin ateşine yandık
İnan sana inandık inandık
Havada uçuştu hakikatsiz hakayık
Hepsinin derdi sen sin ey sandık
Mukaddesat mukaddes yenge ile tanıdık
Meğerse onun niyeti de sandık
Senden çıkmak için can atar herifler
Sandık sandık bilmem neyine kandık
Arkandan koşa koşa yıprandık
Senin sevgin bütün değerlerden öte
Bu değişmez hakikat aksini iddia etse de Goethe
Bütün hakikatler sana köle
Ömürler geçer sana gide gele
İçine her gelen bir mektup atar
Bu böyle gidecek kıyamete kadar
Bütün değersiler sana kurban sandık
Sandık biz sana inandık
Sen bize inandın
Ama biz öyle sandık
Sandık bahane biz manevraya kandık
Tonlarca yalan sayısız talan
Dört tahta için bu kadar insan
Senin için ölür gariban insanlar
Kalır ortada gariban gözler sabiler
Vatan için öldü bunca gureba
Hakikat mezarlığa giden araba
Sandık sandık senin için güldük
Senin için sonsuz ağladık
Yüzler senin yüzünden dağlandı
Yüssüzler sana odaklandı
Olan garibanlara oldu
Nice ocaklar senin yüzünden soldu
Vatan için bir oy at sandığa
Kimi senin için koşar kimi çıkar dağa
Sandık biz de seni adam sandık
Eyvah aldandık bize mekan samanlık
Ah sandık...