Savaşın çocukları

Fara, 2 yaşında; Ürdün Azrak’ta yerde uyuyor. Ablası Tisam, 9 ve Fara futbolu çok seviyorlar. Kızların babası eline geçenlerle onlara oynamaları için top yapıyor.

Abdullah, 5 yaşında; Belgrad’da bulunan tren istasyonunda kirli bir yatakta uyuyor. Kız kardeşi Daraa’nın ölümünü gördüğü günden beri Abdullah şokta. Kâbuslar görüyor. Çok yorgun ve bir kan hastalığından ötürü sağlığı iyi değil ve annesinin ilaç için verebileceği parası yok.

Ahmad, 7 yaşında; İdlib’te bulunan evlerine bomba düştüğünde Ahmad evdeydi. Kafasına şarapnel isabet eden Ahmad ciddi bir yara almamış. Ancak kardeşi kendisi kadar şanslı değilmiş. Aile Macaristan’a gelene kadar birkaç yıl savaş bölgesinde yaşamışlar. Bu zamana kadar otogarlar, yollar ve ormanlarda uyumuş

Ahmed, 6 yaşında; Suriye’nin kuzeyinde bulunan Deir ez-Zor köyünden olan Ahmed’in babası öldürüldü. Şimdi ona amcası bakıyor. Yetkililerle temasa geçerek Macaristan’dan kurtulmak istiyor. Yol boyunca kendi çantasını taşıyan 6 yaşındaki Ahmed’in amcası, ‘’O cesur bir çocuk ancak bazı geceler uykusunda ağlıyor” dedi.

Amir, 20 aylık; Amir 20 aylık ve hala bir kelime konuşmadı. Annesi karnındayken tramvaya maruz kalmış olabileceğini söylüyor. Lübnan Zehre’de bulunan mülteci kampında bir çadırda yaşıyor. Konuşmayan Amir’in annesi Shahana: “gülmeyi seviyor” diyor.

Fatima, 9 yaşında; Fatima Suriye Ordusu tarafından iki sivil İdlib şehrinde öldürüldüğü zaman kaçtı. Lübnan, Libya ve son olarak İsveç’te bulunan bir mülteci kampına geldi. Bu macerası sırasında bir kadının 12 saat boyunca doğum sancısı çekmesini ve sonunda ölü doğan bebeğin suya bırakılmasını gördü.

Esra, 11, Esma, 8 ve Sidra, 6 yaşındalar; Kızların annesi Selam, 37, üç kızını Lübnan Majdal Anjar şehrinde bir yatağa yatırmış. Esra, Esma ve Sidra’nın babası kaçırıldığı günden beri görülmemiş. Kızlar sık sık bu konuyla alakalı kâbuslar görüyor.

Gülistan, 6 yaşında; Gülistan aslında Kobanili ve şu anda suruçta yerde uyuyor. Geride bıraktığı yastık ve yatağını özlüyor. Annesine uzanmış ve onu bir yastık olarak kullanıyor.

İman, 2 yaşında; Ürdün Azrak’ta yatmakta olan İman zatürre ve solunum yolu enfeksiyonuna yakalanmış. Daha 19 yaşında olan annesi Olah, “Normalde çok neşeli bir çocuktur. Şimdi biraz yorgun. İyileştiğinde her yere koşacak” dedi.

Juliana, 2 yaşında; Ağustos ayında çekilen bu fotoğraf öncesinde 2 gün boyunca yürüdü. Şu anda Macaristan sınırları kapalı ancak Juliana’nın ailesi kapılar dikenli tellerler örülmeden önce çıkmayı başardılar.

Lamar, 5 yaşında; Aslında Bağdatlı olan Lamar’ın ailesi yemek almak için çıktıklarında evleri bombalandı. İkinci denemelerinde Lamar’ın ailesi pis bir lastik bot ile denizi geçebildi. Aile şu anda Macaristan sınırında bulunan bölgede kirli bir battaniyenin üstünde uyuyor.

Mahdi, 18 aylık Yalnızca 1.5 yaşında Sırbistan’ın Horgos şehrinde yerde uyuyor. Dışardaki protestolara rağmen tüm hayatı savaştan kaçmakla geçen Mahdi uyuyor.

Maram, 8 yaşında; Ürdün’de bulunan evlerine roket isabet ettiği zaman evde bulunan Maram beyin hasarı nedeniyle 11 gün komada kaldı. Şu anda bilinci açık ancak kırık çenesi nedeniyle konuşamıyor.

Shiraz, 9 yaşında; Çocuk felci teşhisi yapıldığında yalnızca 3 aylıktı. Sağlık görevlileri ailesine yaşama şansı bu kadar az olan bir çocuk için çok para harcamamalarını söyledi. Shiraz konuşamıyor ve yürüyemiyor. Suruç’ta ahşap bir sandıkta uyuyor.

Muhammed, 13 yaşında; Şu anda Gaziantep Nizip hastanesinde. Muhammed büyüyünce mimar olmak istiyor. Muhammed savaş için şunları söylüyor: Savaşın insanda yarattığı en garip duygu korku. Bunu daha önce tahmin edemezdim

Moyad, 5 yaşında; Annesiyle beraber markete giderlerken yanlarından geçtikleri takside bulunan bomba patladı ve Moyad’ın kafasına şarapnel isabet etti. Annesi o anda can verdi. O şu anda Ürdün Amman’da bulunan bir hastanede uyuyor.

Ralia, 7, ve Rahaf, 13 yaşındalar; Kız kardeşler Ralia ve Rahaf babalarıyla beraber Beyrut sokaklarında uyuyorlar. Aile aslında Şam’lı ancak bir bomba anne ve erkek kardeşlerini öldürdükten sonra kaçmak zorunda kaldılar.

Shehd, 7 yaşında; Shehd şakacı bir çocuktu, özellikle resim yapmayı çok seviyor. Çizimlerine bakan annesi son zamanlarda sık sık silah resimleri yaptığına dikkat eden annesi; “ Suriye’yi terk ettiklerinden beri çok fazla resim yapamadı. Bu savaşın onu kötü etkilemesinden korkuyorum.’’ Ailesiyle beraber Macaristan sınırında bulunan bir ormandaki ağaçlardan yiyecek toplayarak yaşamaya çalışıyorlar.

Atina Omonoia Meydan’ında uyuyor. Her gün yüzlerce mülteci Yunanistan’a giriş yapıyor. Abdul son parasını bir kaçakçıya vererek ancak giriş yapabilmiş. Bulduğu her fırsatta Suriye’de bulunan annesine telefon açıyor. Ancak durumunun ne kadar kötü olduğundan bahsedemiyor. Abdul: “ Eğer bu şekilde yaşadığımı bilse benim için çok üzülür. Bu nedenle onu endişelendirmek istemiyorum.” diyor.

Tamam, 5 yaşında; Sadece beş yaşında olmasına rağmen son iki yılını evinden uzakta uyuyarak geçirdi. Hava saldırıları nedeniyle memleketini terk etmek zorunda kaldı. Şu anda Ürdün Azrak’ta bulunan bir kampta uyumaya çalışıyor.

Walaa, 5 yaşında; Aleppo’daki evinde kendi odası vardı. Şu anda Dal-El-las’ta bulunan bir mülteci kampında yaşıyor. Saldırılar uyku vaktinde başladığı ve ailesini kaçmaya zorladığı için uyku vakitlerinden nefret ediyor.