Sen ey! İsrail

Sen ey! İsrail insan-ı rezîl,
Bî insaf!.. Her bir halleri terzîl.
 
Geldin Orta doğuya, bir  çıbanbaşı,
Dinmedi hiçbir an, mazlûmun yaşı.
 
Düşmanlıkla beslendin ve semirdin,
İnsanlığı, dişlerinle kemirdin.
  
Açlıktan ölüyor, yanında komşun,
Ekmeğin  yerine, atıyon kurşun.
 
Yardıma koşunca bir başka komşun,
Onun da üstüne kurşun salıyon.
  
Katı bir ırkçılık tutmuş gidiyon,
Kendini herkese düşman ediyon.
 
Ehl-i Kitap Yahudi böyle olamaz,
Allah’ın yarattığı cana kıyamaz.
 
Halkı da müştekidir, bir huzur ister,
Geceler boyunca uykusuz bekler.
 
Ey! Amerika, al götür bu âsi veledi,
Bir yer ver yanında, yandaşın olsun,
İnsanlık gün görsün, bir huzur bulsun,
O da kendine bir vatan kursun,
Halkı da huzura erse olmaz mı?
 
Ağlama duvarında taş kalmayacak,
Ehl-i vicdan gözünde yaş kalmayacak,
O mev’ûd düşünce, va’d olmayacak,
Yer ile yek-sân, olacaksınız.