Bismillahirrahmanirrahim
Cenab-ı Hak (c.c), Meryem Sûresi 1-6. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:
[Mekke devrinde nâzil olmuştur, 98 âyettir.]
1-Kâf, Hâ, Yâ, Ayn, Sâd.
2-(Bu okunacak olan âyetler) Rabbinin, kulu Zekeriyyâ’ya olan rahmetinin anılmasıdır.
3-Hani (o,) gizli bir seslenişle Rabbine nidâ etmişti (yalvarmıştı).
4-Şöyle demişti: “Rabbim! Gerçekten ben (o hâldeyim ki) kemik(lerim) benden gevşedi (zayıfladı); (ihtiyarlıktan) baş(ım), beyaz alev aldı (saçlarım ağardı); Rabbim! Sana duâ (etmek) ile hiçbir zaman mahrûm olmadım.”(*)
5-“Ve doğrusu ben, arkamdan (yerime geçecek) yakınlarımdan (din husûsunda) endişe ediyorum; hanımım da kısırdır; artık (sen) kendi katından bana bir halef (bir oğul) ihsân eyle!”
6-“Ki (ilim ve nübüvvette) hem bana vâris olsun, hem de Ya‘kub âilesine vâris olsun! Ve onu rızâya mazhar buyur ey Rabbim!” (dedi).
(*) Bu sırada, Zekeriyyâ (as) yüz yirmi, âilesi ise doksan sekiz yaşında idi. (Celâleyn Şerhi, c. 5, 7)
İhtiyarlar hakkında ma‘nevî tesellîler için bakınız; (Lem‘alar, 26. Lem‘a, 233-281)