Bakara suresi 208 ve Nur Suresi 21. Ayet-i kerimelerinde Rabbimiz şeytanın adımlarına uymamayı bize emrediyor.
Bir insan hangi hal üzere iken şeytanın adımlarına tâbi olmuştur?
- Öfkeye kapıldığında
- Şehvetine yenik düştüğünde
- İntikam hırsı gözünü bürüdüğünde
- İnat damarı tuttuğunda
- Makam ve mal gibi dünya içindeki şeylerin sevgisi her şeyin önüne geçtiğinde
- Kibirlendiğinde
- Enaniyeti bütün mahiyetini yutacak kadar büyüyüp kesâfet peyda ettiğinde
- Haset sebebi ile bir insan veya mahlukun mahvını arzuladığında
- Kimsenin kemâlini önemsemeyecek kadar gurura kapıldığında...
Bu ana maddelerin teferruatını hayli uzatıp genişletmek mümkün.
Peki her birimiz kendimize sorsak ki: “Günümün yani ömrümün numunesi olan bir günümün ne kadarı şeytanın ayak izlerine ayağımı denk getirmeye çabalamakla geçiyor?!”