hicap
mahrem yerlerimi göstermekten utanan bir ayna duruyor karşımda
adımlarımı sağlam atamıyorum zemin müsait değil
kaygan kırılgan bir kabuğu var dünyanın üstelik çok da yaşlı
kalbim ya sabr dese de çığlıklar taşıyor ar damarımdan
kötü bir şöhret taşımaktan nicedir muzdarip ten
adı çıkmış kızın kader çizgisi gibi ha koptu ha kopacak
neden diyor her şeyin günahı benim boynuma
ben her ne ettiysem uydum ruhun aklına
ayıplı yerlerim, yapraklar, damağımda yasak meyvenin tadı
içimde arsız misafir gibi duruyor şeytan kovsam da gitmiyor
ben, bir çiğnemlik et parçası topraktan ve çamurdan neden abarttın beni
gözümü açtım, dört yandan saldırdı dünya çaresiz esir düştüm
nasıl çalındıysa mayam öylece duruyorum ortada orta yerde
eller ellerim değil gözler gözlerim değil keramet bende değil
yanlış bir yolcu mu aldı acep nuhun gemisi onun soyundan mıyım
şimdi nasıl arınırım ben tövbe tutmuyor içine sızdıran testi