Hayalimizin ötesinde günler yaşıyoruz, bir hafta sonra Cuma namazı kılınmayacak, camilerde cemaatle namaz mümkün olmayacak dense inanır mıydık? Keza Kâbe tavaf edilmeyecek veya çok az kimse edebilecek dense kaçımız inanırdı?
Bu yıl Hac yapılır mı?
Evimizin, iş yerimizin yanında, yolumuz üzerinde cami vardı ezan okunur duyar duymaz hemen camiye koşar, cemaate kavuşmak için çırpınır, yapamadığımızda üzülür müydük? Böyle bir derdimiz, böyle bir hedefimiz, böyle bir gayretimiz var mıydı?
İşimiz vardı, meşguldük, önemli yetişmemiz gereken yer vardı, daha ehemmiyetli şeyler vardı! Daha vakit vardı, sonra kılardık!
Sonranın sonrası bitmez, vakit biterken hızlıca namazı kılmakla da borç ödenirdi belki de.
Evet, tedbir alalım, uzmanlara uyalım, elimiz ayağımızı yıkayalım, temiz olalım bağışıklık sistemimizi sağlamlaştıralım! Bunu için gözler ekranlarda, ellerde akıllı telefonlarda; son durum haberleri!
Abdestli olmak gibi temizlik, zamanı cami ve ezanla düzenlemek gibi plan, ilahi çağrı ezanı dinlemek gibi duyarlılık; diğer zamanları ilim, zikir, tefekkürle bezemek gibi meşgale olsaydı virüs askeri kapımızı çalar, bizi yoklar mıydı?
Emir gelmişse yine yoklardı bilemeyiz.
Bugün kaç kişiye test yapıldı, kaç kişide pozitif çıktı, kaç kişi öldü, Avrupa’da, Çin’de, dünyada durum nedir!?
Şimdi test zamanı! Camileri, mescidleri evimiz yapamadık, şimdi evlerimizi mescid yapabilecek miyiz? Gökler ötesine göndereceğimiz böyle bir duamız, gayretimiz var mı?
Miraç gecesi camiler kapalı idi! Bu neyin fotoğrafı; nasıl bakmalı, nasıl görmeli nasıl okumalıyız?
Her namaz içinde Miraç barındırır, aradık mı? Her gecede gökler ötesine yolculuk vardır, fark edebildik mi?
Gözlerimize, kulaklarımıza, ellerimize, ayaklarımıza dünyevileşme virüsü bulaşmış, gönül hasta olmuştu. Bize bir şey olmaz diye umursamadık, tedavi yollarını aramadık; hasta olanlarla daha çok hemhal olduk, hastalık topluma yayıldı.
Hastalık zamanında fark edilip karantinaya alınsa idi bu evreye gelir miydi?
Yönetenler bize uzak değildi, makamlar imkanlara kavuştuk, rahata erdik, konfora alıştık; eh bir gruba da dahildik, sohbetlere de gidiyorduk; durum iyi idi! Zahir böyle ama batında dünyevileşme virüsü bulaşıyordu için için!
Şimdi gönül testisini daha fazla kırmadan hepimiz, her birimiz kendimizi test etmeli değil miyiz, hazır evlerimizdeyken; vehimden, kötü ahlaktan, zihne giren dünyevi urlardan, içe işleyen kurtlardan kurtulmak için…
Bundan iyi fırsat mı olur? Evlerimizi canlı bir mescide çevir ve genelleştirirsek umulur ki virüs askeri terk eder gider, yeniden camilere, cumaya, Umreye, Hacca kavuşur, ubudiyetimizle âleme şahitlik ederiz inşaallah.
Evet şimdi evlerimizden çıkmayalım!