Siyaset bir millete hizmet etmek sanatı.
Bütün vatandaşlara kolay kılmak hayatı.
Sırf hizmet niyetiyle yapılırsa siyaset.
Manevi olarak da kazanır büyük kıymet.
Tarafgir siyasetten sığınmalı Allah'a.
Şeytandan kaçar gibi, bağışlayan İlah'a.
Şeytanı melek gibi gören müminler de var.
Bu nasıl bir zihniyet, inanın akla zarar.
Meleği şeytan gören siyaset çok zalimdir.
Tarafgirse fark etmez, ha cahil, ha âlimdir.
Tarafgirce bakanlar, insafsız muhalife.
Tüm hayırlı işleri hemen alır hafife.
Bazı zaman olur ki, hayrı; şer gibi yorar.
Hep tenkit etmek için, daima kusur arar.
Kendi zihniyetine muhalif bir adamı.
Küçük düşürmek için, alet eder İslam’ı.
Sonra sevdiği kişi, şeytan gibi olsa da.
Onu yüksek gösterir, inan yalnız kalsa da.
Tam bir cerbeze ile yanlışa verir cevaz.
Kandırsa birkaç safı, bundan alır büyük haz.
Eğer gurur ve kibir tutmuşsa yakasını.
Hatasını hiç görmez, hep atar cakasını.
Çok kez doğru yapan zat, hata da yapabilir.
Hastalıklı cenahtan mikrop da kapabilir.
Doğru işleri ile övünse bir şahıs hep.
Allah’ın huzuruna nasıl çıkacak acep?
Hakiki siyasetçi, tam bir dindar olamaz.
Tam dindar, siyasette gerçek huzur bulamaz.
Bir Mehdi- i Abbasi, numune idareci.
Hak, hukuk, adalette kullanmış bütün gücü.
Her dindar siyasetçi O'nu örnek almalı.
Kur'an ile sünnetin hep yolunda kalmalı.
Menfaat üzerine dönüyorsa siyaset.
Canavara dönüşür, gerçekleşir hezimet.
Hazret- i Ömer(RA) gibi bir adalet timsali.
Bütün insanlık için hakkaniyet misali.
İnsanları idare etmeye namzet kişi,
Hesap verme fikriyle yapmalı her bir işi.
Yüz elimiz de olsa ancak nura kâfidir.
Tarafgirce siyaset, hizmete münafidir.
Bize kâfi geliyor müspet iman hizmeti,
Kim yapacaksa yapsın tarafgir siyaseti.