Yunusleyin Şiirler-6
Şol cehennem dereleri
Akar Kahhar deyu deyu
Yürekleri, ciğerleri
Söker Kahhar deyu deyu
Nice iblis, kâfir, zındık
Nice müflis, âsi, fâsık
Külli zümerâ münafık
Bakar Kahhar deyu deyu
Mâlik’dür kapı açanı
Zebanî ateş saçanı
Azâb, içeri geçeni
Sıkar Kahhur deyu deyu
Atılır ateş havzına
Gayız katarlar gayzına
Zebânî cümlesin ağzına
Sokar Kahhar deyu deyu
Diken olupdur yenleri
Od’a yakılır tenleri
Ölmez ki çıka canları
Bıkar Kahhar deyu deyu
Katrandandır gömlekleri
Zakkum, gıslîn yemekleri
Deve gibi içmekleri
Çöker Kahhar deyu deyu
Kimi ırlar, kimi ağlar
Kimi sinesini dağlar
Boyunlara bukağılar
Takar Kahhar deyu deyu
Pişmandır gedâsı- şâhı
Beyhûde vâhı, eyvâhı
Ya leytenî deyip âhı
Çeker Kahhar deyu deyu
Kat kat Sa’îr, Sakar, Cahîm
Lezâ, Hutame’den elîm
Hâviye’ye varmaz dilim
Yakar Kahhar deyu deyu
Bunda akîl olan kişi
Kalp olmaya hiçbir işi
Yoksa gelmişi, geçmişi
Yıkar Kahhar deyu deyu