Kim seni nereden nereye sürse de sen kendini sürgün etme kendinden
Sen gurbete çıkma kendinden
Ruhunu, kalbini, vicdanını bırakma hiç
Muvakkaten nefsine uyup ruhunu yaralamış olsan da
Kalbin nefsinin gölgesinde can da çekişmiş olsa
Kendini kalbinden kalbini de kendinden sürme
Kendini aklından aklını da kendinden uzağa atma
Kendini vicdanından vicdanını da kendinden ırak etme sakın
Kim seni ne vesile ile ve nereye sürerse sürsün sen sürme kendini kendinden
Sen yabancılaşma kendine
Sen yâd ellere atma kendini
Kendinin farkında olmaktan hiç vazgeçme
Kendini fark etmezsen teyakkuzda kalamazsın
Kendinle olmazsan nereye gittiğini fark edemezsin
Tutmazsan kendi elinden
Sonra nerede bulacaksın kendini
Sahip çıkmazsan kendine kimden soracaksın hâlini
Bilmezsen kendini
Yönünü nasıl bulacaksın?
Kendini bilmezsen sen
Seni olmadığın biri olarak kabul ettirirler de sana fark bile etmezsin
Kendin zannettiğin biriyle yasamak zordur dostum!