Saat 2. 15 uykudan uyanmak veya uyandırılmak. Yarım saat şeytanın maşası olan nefis mücadelesinden sonra aklın “haydi fırla. Bekleyenleri bekletme.” Feveranıyla yataktan fırlıyorum. Ruh coşuyor, kalp heyecanlı. Organlar, abdest alırken hal diliyle tesbih, hamd ve dualar etmekte. Böyle zamanlarda peygamber efendimizin (sav) Teheccüd namazı ve üstadın “gecede o âleme girdim.” Sözleri yön verir.
Gece âlemini her zaman göze benzetirim. Gözün beyaz kısmı gündüze, siyah kısmı akşama ve siyah rengin iç kısmı boşluk olduğunu için gece âlemine. Teheccüd zamanı ve namazı; nuristan alemlerine açılan bir koridor. Namazla “sâlâd’a” girmek. Üstadımın “nûn ile girmek ve çıkmak” tecrübeleri ve uygulama yöntemleri. Nuristan alemlerine şahsı maneviyi hissederek bütün Risale- Nur talebeleriyle (geçmiş ve gelecek ) peygamberimizin arkasında (asırlar, yıllar, aylar... inananlar, Bütün zamanı içine alan sırat-ı müstakimde yol alanlar) büyük bir cemaatin içinde zerre iken külliyete dahil olmak büyük bir nimet. Rabbime sonsuz hamd ve şükürler. Böyle bir cemaate içinde olmak, arkalarında en safta aczimi, fakrımı, kusur ve noksanlıklarımla, eşikte dahil olmak büyük bir nimet. Namazda kendimi unutarak bir vekil gibi Müslüman ve Risale-i Nur talebeleri adına verilen sorumluluk ve emaneti hakkıyla yerine getirememenin verdiği ızdırap. Gözlerden ruhun göz yaşları. Namazla açılan âlemler. Rabbim yaşadığım halleri neşvû nema ver ki, kardeşlerime de nuristandan kapıları açılsın.
Bu satırları yazarken Neden bunları paylaşıyoruz? Sorunun cevabını ararken şöyle bir cevap geliyor. “Neden sorusunun cevabı yoktur. Hikmetini bilemezsin. Hem her sorunun cevap vardır veya yoktur hem de her cevabın sorusu yoktur.”
Rabbim müslümanları, inananları birlik ve beraberlikle ittihadı İslami gerçekleştir. Bizi ehli dalaletin şerrinden muhafaza et. Muhabbeti tesis et. Uhuvveti İslami yeşert. Yardımlaşma ve dayanışmayı nuranî bağlarla güçlendir. Hakiki ihlası, doğru sadakati ve dağlar gibi sebatı nasip et.