Ya göründüğün gibi; ya!

Ya göründüğün gibi ol, ya da olduğun gibi,
Başka türlü görünmek, münafık alâmeti.
 
Başka ajanda değil; tek bir gâyen olmalı,
Rıza Allah rızası; Ondan kuvvet bulmalı.
 
Alet edilmemeli; umumun malı İslâm,
Mükteseb hakkıdır o; Kalû-belâ’dan Îmân.
 
Başlar iken gâye bir!  Muvaffak olunca başka;
Makam, mevkî, merakı, düşürür başka aşka.
 
Dualar Bed’lenir; yüzler olur abus-abus,
Rencîdedir Mü’minler, derler; Hocam!.. N’olur sus...
  
Konuştukça mahcûbiyet; Eşe-Dosta oluyor,
Sözlerinde düşmanlar, kendisini buluyor.
 
Bak memleket zararı, katlandı katmer-katmer,
Oyuna geliyoruz, bunların gayesi; şer…
 
O Şirret İsrail’in, Abisi, Avanesi,
Ortadoğu Petrolü; yoktur başka gâyesi.
 
Alet olmayalım gel; bu sinsî oyunlara,
Vebâli sarılmasın; secdeli boyunlara.
 
Güvendi ihvânına; mevkî ve makam verdi,
Onun güvendikleri, postunu yere serdi.
 
Tutup kaldırmak yine; Ne yazık!... Ona düştü,
Tüm Akbaba, Çakallar, üzerine üşüştü.
 
Altmış, Yetmiş, Seksende; emsalini çok gördük!...
Onlardan ders alarak, akîbet muhkem ördük.
 
Arkasındadır Millet!... Bu Meşru Hükümetin;
Ellerin uzanamaz, güdük kalır Kâmetin.
 
Duahanıdır Millet; Bilcümle, Maznûn Devlet;
Bunca duaya karşı; Beddua!... Hayret ki; hayret!...
 
Maznûnun yanındadır, bu Yüce Türk Milleti;
Kimden gelirse gelsin; hoş görmez ihaneti.
 
Sayenizde İhvânlara, itimatlar selb oldu!...
O Nurlu istikbâller; sizlerle küsûf buldu…
 
Elbet; İhlâs, Uhuvvet, gösterecek kendini;
Menfaat diyenlerin, kıracaklar bendini.
 
O Şems-i Hakîkate, âyine olacaklar!...
Allah’ın Rızasına, kanaat kılacaklar…
 
Memleket itibarı; yükselecek katbekat,
Ey! Sinsî Bedbaht!... Artık ne yandan atarsan at…