Muzlar tüm yıl boyunca bulunabilir ve zengin potasyum içeriği ile bilinir. Ayrıca yüksek karbonhidrat içeriği sayesinde mükemmel bir enerji kaynağıdır. Ana ve en iyi bilinen bileşenlerinden biri potasyumdur, ancak vitamin katkısını unutmamalıyız. Ek olarak, iyi miktarda folat içerirler.
Muzdan gelen B6 vitamininin katkısı, oksijenin kaslarımıza taşınmasında önemli olan hemoglobin sentezinde bize yardımcı olur ve hastalıklarla savaşmak için gerekli olan antikorların üretimini kolaylaştırır.
Muzun çözünür liflere katkısı bağırsak hareketlerine yardımcı olur ve osteoporoz, obezite veya kanser gibi hastalık riskini azaltır. Aynı zamanda, muz evdeki miniklerin en çok sevdiği meyvelerden biri olduğu için çocukların beslenmesinde önemli bir yere sahiptir.
KRAMPLARA İYİ GELİYOR
Potasyum, kas kasılması ile ilgili bir vitamindir. Bu mineral, egzersiz sırasında ter ile büyük ölçüde atılır, bu nedenle fiziksel aktiviteden sonra yerine konulması gerekir, böylece kas kramplarından uzak durulabilir. Muz, en yüksek potasyum içeriğine sahip meyve olarak popülerlik kazanmış olsa da kivi ve hurma onu geride bırakıyor, hurma bize en yüksek miktarda potasyum sunan meyvedir.
DİYETİNİZDEN ÇIKARMAYIN
Muz olgunlaşmışsa sindirilemez değildir. Aksine, olgunlaşmamış veya yeşil tüketildiğinde, hazımsızlığa neden olabilirler.
Muz tüketirken aşırı tüketiminin kabızlığa neden olabileceği unutulmamalıdır. Bu nedenle kabızlık yaşandığı durumlarda tüketimi azaltılmalıdır.
Bazı zayıflama diyetlerinde muz yememeyi tavsiye ederler. Nedeni, diğer meyvelere göre daha yüksek kalori içermesidir. Muz, 100 gramda 112 kalori içeren bir meyvedir. Ancak, bu kalori miktarıyla muzun, hedefimiz kilo vermek olduğunda diyetten tamamen çıkarılması gerektiği anlamına gelmez. Yeterli ve dengeli bir beslenme programıyla tüketilebilir.
Muz şeker hastaları için uygun bir meyve midir? Şeker hastaları için yeşili mi yoksa olgunu mu daha iyi? Bu soruyu cevaplamak için önce glisemik indeksin (GI) ne olduğunu açıklamamız gerekiyor. GI, bir yiyeceğin kan şekerini ne kadar hızlı yükseltebileceğinin bir ölçüsüdür. Şeker hastasıysak bu önemli bir kavramdır, çünkü ya vücudumuz şekeri kandan ayıran insülini üretmez ve onu dışarıdan vermemiz gerekir ya da yeterli miktarda üretmez ve bu nedenle vermemiz gerekir.
Muzun, daha az mı yoksa daha fazla mı olgunlaştırdığımıza bağlı olarak 55 ile 65 arasında değişen bir GI'si vardır. Bu nedenle, şeker hastaları kan şekerini yükseltmemek için fazla olgunlaşmamış muz tüketmelidir ve diğer gıdalarla birlikte muz tüketiminden kaçınmalıdır.
YEŞİL Mİ SARI MI?
Muzun beslenme değerinin en iyi göstergesi, onu çevreleyen kabuğun rengidir. Muz sarardıkça ve kahverengi noktalar görünmeye başladığında, tadı daha tatlı ve daha hoş hale gelir. Bunun nedeni, muz olgunlaştıkça şeker içeriğinin artmasıdır. Muzun kabuğu yeşil olduğunda, içeriğindeki karbonhidratların büyük çoğunluğunun dirençli nişastalar olduğu anlamına gelir. Bu muzlardan birini tükettiğimizde vücudumuz, bu nişastaları yavaş yavaş şekere dönüşene kadar sindirir.
Bununla birlikte, muz artık sarı olmadığında ve kabuğunun çoğu kahverengi olduğunda, bu karbonhidratların çoğunun şekere, özellikle fruktoz, sakaroz ve glikoza dönüştürüldüğü anlamına gelir. Bu durumda vücudumuz bu şekerleri basitleştirme işini yapmak zorunda kalmaz ve kan dolaşımına daha hızlı geçer. Başka bir deyişle, çok olgun muzların GI'si daha yüksektir.
Daha düşük bir GI'ye sahip olmanın yanı sıra, yeşil muzlar daha fazla miktarda vitamin ve mineral içerir. Tabii ki yeşil muzların sindirimi daha zordur ve bu nedenle süreçte bazı besinler kaybolabilir. Çok olgun muzlar ise kolayca sindirilir ve bu süre zarfında bu mikro besinlerin bir kısmını kaybetmiş olsalar da bileşenleri daha kolay emilir.
Son olarak, yeşil muzlar daha yüksek oranda lif içerir ve dirençli nişasta sayesinde prebiyotik kaynağıdır. Bu, nişastanın sindirime direnen kısmının, içinde yaşayan bakteri florası için besin görevi gördüğü bağırsağa gittiği anlamına gelir. Bağırsak florasının iyi durumda olması, bağışıklık sistemi ile ilgili olduğu için genel sağlığı etkiler.
Sonuç olarak; vitamin, mineral ve lif yüklü bir meyve olduğu için muz yemek her zaman iyi bir seçenektir. Yeşil muzları sindirmek daha zordur, ancak GI'leri ve prebiyotikleri daha düşüktür. Çok olgun muzlar daha yüksek bir GI'ye sahiptir, ancak yine de tehlikeli değildirler, daha iyi ve daha hızlı sindirirler ve egzersizden sonra tüketilmeleri harikadır. Sarı muzlar daha fazla şeker içerirler, ancak sindirim için yeşil olanlardan daha iyidirler ve çok fazla besin kaybetmezler ve kahverengi olanlar kadar fazla şeker içermezler.
FAZLA OLGUNLAŞMASINI ÖNLEYEBİLİRSİNİZ
Muzlar, klimakterik bir meyvedir. Yani, hasattan sonra olgunlaşmaya devam eder. Muzlar 4 ile 5ºC arasında kararır. Bunu önlemek için onları bir buzdolabu poşetine koyabilir veya bir bezle sarıp buzdolabında muhafaza edebilirsiniz.
Çok fazla olgunlaşırlarsa endişelenmeyin, çünkü onları tost üzerine sürmek, smoothie veya dondurma yapmak için kullanabilirsiniz. Kararmış muzları birçok tarifte kullanabilirsiniz.
Muzların diğer meyveler ile çok iyi uyum sağlama avantajına sahip olduğunu unutmayın. Bir örnek, muzun kendisi tarafından sağlananları tamamlayabilen yüksek miktarda C vitamini içeren çilek olabilir. Hatta çeşitli makro besinleri dengeli bir miktarda elde etmek için protein içeriği yüksek bir gıda ile birlikte tüketebilirsiniz. Muz püre haline getirilebilir ve bir avuç fındıkla yenebilir. Bu şekilde, yüksek kaliteli yağlarla birlikte diyete ekstra bir protein alımını dahil edebilirsiniz.
Ensonhaber