Aşk ile sermest olan ayakta divân durur
Can şişesi kırıldı, divâneler câm dedi
Şol gâmızın sırrıyla ser-besttir mestâneler
Bir gamzede can verip kâmdır bize gam dedi
Bezm-i âlemde aşkın tarifi ma’rûf -meçhûl
Bilmeyen cefâm dedi, bilenler sâfam dedi
Yandı nârına abdal misâlî pervâneler
Muhabbetin mim’inden önce elif -lâm dedi
Aşk yolunda şan buldu bir nice efsâneler
Kimisi Leylâm dedi, kimisi Mevlâm dedi
Seferî aşk u meşkte hattın pîriydi kalem
Varak-ı perîşanda yetmiyor kelâm dedi.