Soru:
Risale-i Nur’un imanı kurtaran ve güçlendiren bir eser olduğunu söylüyorsunuz fakat hangi nur talebesi evliya, şeyh veya hazret olmayı başarabilmiş ki? Neden böyle makamlara ve keramete sahip değilsiniz?
El-Cevap:
Evvelâ : Nur talebelerinin Risale-i Nur Külliyatını okumasının gayesi insanlar arasında bir makama erişmek değil Allah’ın rızasını alacak takva ve amel-i salihe erişmektir. Eğer nur talebelerinin bir makam hedefi varsa o da “kulluk” makamıdır. Bundan ötürüdür ki; nur mesleğinin esaslarının hemen başında Allah’a karşı aczini, fakrını bilip dua ve tevekkül ile teslimiyet göstermek vardır. (Bkz. 26. Söz Hatimenin Zeyli)
Saniyen: Eğer bahsi geçen makamlar dünyada dağıtılıyorsa bu soruyu o makamları dağıtanlara sormak lazım; neden nur talebelerine evliyalık, hazretlik makamları vermiyorsunuz diye… Şayet o makamlar uhrevi makamların isimleri ise bu sadece Allah’ın iradesine aittir ki; o makam sahiplerini ancak Allah bilir…
Salisen: Nur talebeleri ve keramet konusuna gelince; ehl-i sünnet sadece evliyadan değil sıradan bir müminden de hârikulâde bir halin zuhur edeceğini kabul eder ve buna maûnet veya keramet ismini verir. Keramete ihtiyacı bulunan veya imanı zayıf olan bir kişiye keramet verilmesi onun ihtiyacını gidermek ve imanını güçlendirmek içindir. Bu durumda keramete ihtiyaç hissetmeyen bir müminin velîlik derecesi daha yüksektir. Sahâbeden çok tâbiîn arasında kerametlerin görülmesinin sebebi de budur.
Büyük sûfîler kerametin fazla önemli bir hal olmadığını çeşitli misallerle anlatmaya çalışmışlardır. Bir gecede meşrikten mağribe giden, su üzerinde yürüyen, havada uçan bir zattan bahsedenlere Bâyezîd-i Bistâmî, “Lânetli şeytan da bir gecede meşrikten mağribe gider, balık da suda yüzer, leş yiyen kargalar da havada uçar” diyerek kerametlerin abartılmamasını istemiş, asıl kerametin müminin Allah’ın emir ve yasakları karşısındaki itaat hali olduğunu söylemiştir. (1)
Rabian: Büyüklerimiz esas olarak sünnet-i seniyyeye yapışmışlar ve bidatlerden sakınmışlardır. Bunun için, sünnete yapışmak nasip olup da ellerine ahval, kerametler ve mevacidlerden bir şeyler geçmezse üzülmezlerdi. Eğer ahval, kerametler ve mevacide kavuşur, fakat sünnete uymakta gevşek davranırlarsa, o halleri, vecdleri hiç beğenmezlerdi. Nitekim büyüklerimizden Hace Ahrar bu konuda şöyle demiştir: Ahvâl ve mevâcîdi bize verseler, fakat, Ehl-i sünnet ve’l-cemaat itikadını içimize yerleştirmeseler, kendimi mahvolmuş bilirim. Eğer, Ehl-i sünnet ve’l-cemaat itikadını verseler, ahval ve mevâcîd hiç vermeseler, hiç üzülmem.” (2)
Demek ki, esas olan ehl-i sünnet inancına sahip olup ona göre yaşamaktır. Eğer kişinin dünyasında iman hakikatlerinde bir sıkıntı varsa veya bidatlara taraf olursa, binlerce keramet de gösterse yine bir faydası olmaz, aksine mahvolur.
Hamisen: Resul-u Ekrem (asm) buyurmuştur ki; "Cenâb-ı Hak, bir ademi senin elinle (vasıtanla) hidâyete getirmesi, güneşin üzerine doğduğu her şeyden daha çok sana hayırlıdır." (3) Keza Risale-i Nur hizmeti de imanı güçlendirmek ve kurtarmak esaslıdır.
Velhasıl:
Asrın müceddidi ve "Bediüzzaman" unvanına sahip Said Nursi Hazretleri diyor ki:
“Madem bir zerre kuvvet-i imaniyenin ziyadeleşmesi, bir batman marifet ve kemalâttan daha kıymetlidir ve yüz ezvakın balından daha tatlıdır. Ve madem bin seneden beri iman ve Kur'an aleyhinde teraküm eden Avrupa feylesoflarının itirazları ve şübheleri yol bulup ehl-i imana hücum ediyor. Ve bir saadet-i ebediyenin ve bir hayat-ı bâkiyenin ve bir Cennet-i daimenin anahtarı, medarı, esası olan erkân-ı imaniyeyi sarsmak istiyorlar. Elbette her şeyden evvel imanımızı taklitten tahkike çevirip kuvvetlendirmeliyiz.”(4)
Kaynaklar:
1-TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 2022 yılında Ankara’da basılan 25. cildinde, 265-268 numaralı sayfalarda "KERÂMET" başlığıyla yer almıştır.
2-İmam Rabbani, Mektubat, 210. Mektup
3-Müslim, F.Sahabe 2406; Buhari, Cihad,4/58.
4-Şualar, 162