"Şudur cihanda benim en beğendiğim meslek,
sözüm odun olsun hakikat olsun tek."
Mehmet Akif Ersoy
Geçtiğimiz sabah bir televizyon kanalında baş örtüsü sorunlarını araştırmak adına yapılan sokak röportajında öğretmen olacak bir bayan öğrencinin konuşmalarına şahit oldum.Ve beni son derece rahatsız eden şu talihsiz, küfür kokan cümlesini sarf etti: ''Ben dindar geçinen insanların, başörtülülerin değil üniversiteye girmelerini,Türkiye de dahi barınmalarını istemiyorum.'' Bu cümle benim ruhumu alt üst etmeye yetmişti...
İslâm’a ve Kur’âna sadakatle bağlı kalmanın zamanımızda daha önem kazandığını daha iyi anlamaya başladım. Allah için sevmek ve Allah için buğz etmek…Müslümanlara karşı alçak gönüllü, küfre karşı onurlu/vakarlı bir duruş sergilemek…İmandan, İslâmdan, Sünnetten ve müslümanlardan yana bir tavır sergilemek gerekiyor. Şuurlu, sağlam, tutarlı bir mücahid ve mücahide olmanın gereği bu olsa gerek…
Aslında bu çirkin haykırış Allah'a, o'nun Peygamberine ve öldükten sonra dirilmeye, inancını yitirmiş, nesillerin dramıydı. Müslüman milletimiz, apaçık ve zorla hem Allah'ına hem de Peygamberine isyana itiliyordu...Bu fikir özürlü bayanın söylediği o cümleyle tarihin koridorlarında yolculuk yapmaya başladım. Onlar her ne kadar kendilerinin altın çağlarını yaşadıklarını düşünseler de, ne yazık ki son çırpınışlarını sergiliyorlardı...Nice vatan evlatlarına tarihler boyunca kan kusturmuşlardı...Milletimiz onların gayz ve nefret bombardımanları karşısında hep inim inim inlemişti. Onlar da bir türlü doyma noktasına ulaşamadıkları o cehennemî kin ve hiddetleriyle sürekli homurdanıp durdular...
Zira egoları etrafında dönüp durmayı, yol alma sanıyorlardı...Ve tıpkı sandalının hep bir yanındaki küreğini kullanan kayıkçı gibi, aynı noktada daire çizip duruyorlardı...
Kafalarındaki çarpık ve anarşik düşünceleri dillerinden dökülen nefret ifadeleri; kitap, gazete, dergi sahifelerinin yanında, televizyon ekranlarını karartan beyan ve üslûplarıyla bu duyguları kara, düşünceleri kara, ifadeleri kapkara talihsizler kendileriyle birlikte ne yazıkki milletimizin talih yıldızını da karartmaya çalışıyorlardı...Ama nafile…Gündüzün ortasında gözü kapamakla gece olmuyor ki…
Evet bunlar düpedüz düşünce anarşisti insanlardı. Kendi fikirlerinin dışında, (ona da fikir denirse) her türlü otoriteye karşı çıkan, her türlü iktidarı reddeden, sadece yıkmayı düşleyen ve hedeflerine de gerekirse kaba kuvvetle ve bir hamlede ulaşmayı plânlayan; ilhamlarını, Neronlar, Leninler ve Firavunlar gibi canilerden alan bu düşünce bahtsızlarına başka bir isim bulmakta zorlandığımı itiraf etmeliyim...
Bunlar, güçlü olduklarında zalim ve baskıcı; iktidarsız olduklarında da hırçın ve hilebaz olurlar...Hayatın her biriminde, kavgacı tabiatlarıyla düşüncelerini belli eden ve demogojinin bütün türlerini bilen, varlıklarını çığırtkanlıkla göstermekten çekinmeyen, kör ve topal zihniyet, sanki bu ülkede yalnız onlar düşünüyor, yalnız onlar konuşuyor ve karar veriyor gibi, bir hava estirmeye çalışmaktadırlar...
Aslında bu karanlık ruhlu insanlar, hep kendi yalanlayıcı hülyalarıyla beslenir, evham ve hırslarıyla da ayakta dururlar...
Ama kim ne derse desin dünya çapında yaşanan hâdiseler, Allah'ın razı olacağı bir dünyanın oluşacağını ve şekilleneceğini ifade ediyor.
Batı düşüncesi, Ortadoğu, İsrail v.b yerler gökyüzüne son kez bakmakta ve insanlığa son kez hakaret etmektedirler.
Dünya bu günkü haliyle tarihin sonunu değil, batı menşe’li yalanların sonunu haykırıyor.
İnsanın özüyle bütünleşip kâinatın mayası olan muhabbetle insanı kucaklayan İslam'ın, fertten topluma, toplumdan milletlere ve dünya coğrafyasına uzanan bir çizgide yolunun açıldığını haber veriyor. Önümüzdeki zamanlarda artık sadece İslam'ın konuşulacağı günler olacak inşaallah...
“Ümitvâr olunuz. İstikbalde en yüksek gür sadâ İslâm’ın sadâsı lacaktır.”
“ Zaman gösterdi ki, Cennet ucuz değil, Cehennem dahi lüzumsuz değil…”