Sen yokken, geceler daha karanlık
Kışlar daha soğuk
Güneş ısıtmıyor sensiz
Baharların da tadı tuzu yok
Meyveler tatsız
Çiçekler renksiz
Bahar neye yarar, çiçek neye yarar
Sen olmayınca

Dünya hep aynı dünya
Hayat, eski hayat
Artık kış da fark etmiyor, yaz da
Bu dünyada kalmak neye yarar
Sen olmayınca

Anne, biliyor musun?
Lâpa lâpa yağmakta yine kar
Çocuklar ona bayılıyor
Kardan adam yapıyorlar
Burnu havuçtan, gözleri kömürden
Öyle mutlu ki yumurcaklar

Diktiğin domatesler, biberler
Boy boy, salkım saçak
Fidanlar yeniden yeşeriyor
Her bahar seni hatırlatıyorlar
Bahar neye yarar, çiçek neye yarar
Sen olmayınca

Senin için dillerde dua
Cuma geceleri, bayram geceleri
Hatırlamak neye yarar
Sen olmayınca

Torunların büyüdüler, evlendiler bile
Fatma ana gitti diye
Fatma Dilara’yı gönderdi Mevlâm
Nasıl mı?
Tatlı mı, tatlı, şirin mi şirin
Biliyor musun anne
Onda, senin kokun, senin tadın
Neye yarar sen olmayınca

Uykusuz gecelerimde
Ayak seslerini özlüyorum anne
Sabah namazına kalkar gibi
Hep seni düşlüyorum
Üşüyorum anne,
Alsana sıcacık koynuna, sarsana kollarına
Uyku neye yarar, düş neye yarar
Sen olmayınca

Bende seninle öldüm
Senin öldüğün gece
İnancım var ki, kavuşmak
Elbet kaldı cennete
Ama o vakte kadar
Nasıl beklerim Anne…