Soma
Emre Sessiz'in şiiri
Emre Sessiz'in şiiri
Soma
Soma, ruhumun gözyaşlarına kamçıdır.
Kalbi hüşyar millete ağır bir sancıdır.
Ruhların nefesi kesilir bu anlarda.
Ya Rab! Yardım et kulunu bırakma darda.
Birkaç işçi gelmişti helâl lokma için.
Maden çıkarsınlar diye verildi izin.
"Gümm!.." sesiyle kalpler ağladı için için.
Siz şehitler şehadet şerbetinden için.
Yaşayanlar yaşatmak için yaşıyordu.
"Bu patlama da nedir?" deyip şaşıyordu.
Gözler kararmış, ümitsizce bekliyorken,
Dualarla gelen rahmetler taşıyordu.
Elini uzattı yerde yatan işçiye.
Hayat bu kadar mı kısa, birkaç saniye?
Seslendi içinden gitme diye madenci,
Son nefesinde bir not düştü ki elinde:
"Evladım, hiçbir şeye üzülmüyorum. Üzüntüm, sen doğmadan ölüyorum diye."
Bunların şahidi olan madenci işçi,
Sicim sicim gözyaşlarıyla ağlıyordu.
Helâl yol şehidi olan madenci işçi,
Kalbini sabır zincirine bağlıyordu.
Yeniden gün yüzü gören madenci kardeş,
Mademki kurtuldun, bugün bizlerle söyleş!
"Birlik olun, hayatın kiymetini bilin.
Kavgaya ne hacet kalır, tatlıysa dilin.
Biz yaşadık ama bazı arkadaşlarım,
Öldüler, ölümleriyle bir ders verdiler.
Ders alıp almayan var mı ben bilmem amma,
Helal yol şehitleri şimdi göklerdeler."
Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve BÜYÜK HARFLERLE yazılmış yorumlar
Adınız kısmına uygun olmayan ve saçma rumuzlar onaylanmamaktadır.
Anlayışınız için teşekkür ederiz.