Hz. Peygamber’in yaşadığı hadiselerin tamamının ümmetine bakan yönleri var. Ümmetinin onlardan alacağı hisseleri, çıkaracağı sonuçları var. Belki Fahr-i Kainat’a böyle şeylerin yaşatılmasının en birinci sebebi de, biraz biziz. Biz, Hz. Resulullah’ın omuzlarındaki ağır yüke bir neden, bir sebebiz...

O öyle acılar yaşıyor ve öyle örnek duruşlar sergiliyor ki, arkasından gelenler de hep onun tavrına, haline, davranış modeline yaslanıp ayakta kalabiliyorlar.

Mesela amcası Ebu Talib’in imanı meselesinde yaşadıkları... Çektiği sıkıntılar... Bizim bundan alacağımız bir hisse, bir pay yok mudur acaba? Öyle ya, bizim de iman ile gitmediğine üzüldüğümüz, çok sevdiğimiz insanlar var. İnsanlığa çok hayrı dokunmuş, ama iman etmemiş insanlar var. Ama olmayınca olmuyor işte... Allah nasip etmeyince olmuyor.

Örneğin dün de Ebu Talib’in “küçüğünün küçüğü” bir misali insanlığa pek çok faydaları dokunmuş bir insan daha aramızdan ayrıldı; Steve Jobs...

Apple’ın başındayken teknolojiye kattıkları, hayatımıza kazandırdıkları sanıyorum tüm insanlığın yararına şeylerdi. Aksini iddia edecek yoktur tahmin ederim. Iphone, Iped, hepsi güzel, hünerli nesnelerdi. Fakat o da, bildiğimiz kadarıyla İslam’ın istediği kemal manada iman sahibi olmadan gitti.

Peki şimdi Steve Jobs nereye gidecek? Yaptığı onca iyilik, onca güzel şey hiçbir fayda vermeyecek mi ebedî hayatına? Tıpkı Hz. Peygamber’in (a.s.m.) amcası Ebu Talib meselesinde sıkıldığı gibi biz de sıkılmıyor muyuz şimdi? “Bunca güzel şeyin bir faydası olmalıydı” demiyor muyuz?

O zaman önce Bediüzzaman’ı ifadelerinden insanın ebedî mutluluğunun yeter şartını bir kez daha okuyalım. Okuyalım ki; “İyi şeyler yapmak tek başına yetiyor mu, yoksa onu imanla da birleştirmek mi gerek?” onu tam bilelim. İşte Onuncu Söz’den bir alıntı:

“Hem hatıra gelmesin ki, kısacık bir ömürde nasıl ebedî bir azaba müstehak olur? Zira, küfür, şu mektubât-ı Samedâniye derecesinde ve kıymetinde olan kâinatı mânâsız, gayesiz bir derekeye düşürdüğü için, bütün kâinata karşı bir tahkir olduğu gibi, bu mevcudatta cilveleri, nakışları görünen bütün esmâ-i kudsiye-i İlâhiyeyi inkâr ile red ve Cenâb-ı Hakkın hakkaniyet ve sıdkını gösteren gayr-ı mütenahi bütün delillerini tekzip olduğundan, nihayetsiz bir cinayettir. Nihayetsiz cinayet ise nihayetsiz azabı icab eder.”

Bu metinde de görüldüğü gibi kafirler hakkında durum açık: Cenab-ı Hak bizden önce “yaptıklarımızı anlamlı kılacak” bir iman istiyor. Kâinatı yorumlarken doğru açıyı kuşanmamızı istiyor bizden. Ve bundan sonra ancak yaptıklarımız bir “anlam” kazanıyor. Kur’an’da hidayeti kurtuluş müjdesi veren pekçok ayetin “iman ve salih amel” vurgusunu birlikte yaparak bitmesi, boşuna değil. Yani ne tek başına bir iman, ne de tek başına bir salih amel kurtuluşu sağlamıyor. Steve Jobs’un da iman ile taçlanmamış salih amelleri, yani iyi ve faydalı işleri ona bu yüzden hayal ettiğimiz düzeyde bir fayda sağlamıyor.

Fakat bu noktada hepten ümitsiz de değiliz. Zira Cenab-ı Hak, Rahman ve Rahim... Bu isimleri de iktiza ediyor ki, Steve Jobs’un güzel işleri onu ebedî hayatında nasipsiz bırakmasın. İşte bu noktada da Bediüzzaman’ın Ebu Talib örneklemesi üzerinden yaptığı bir yorum imdadımıza yetişiyor.

“Ebu Talib, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın risaletini değil, şahsını, zâtını gayet ciddî severdi. Onun o gayet ciddî, o şahsî şefkati ve muhabbeti, elbette zayie gitmeyecektir. Evet, ciddî bir surette Cenâb-ı Hakkın Habib-i Ekremini sevmiş ve himaye etmiş ve taraftarlık göstermiş olan Ebu Talib’in, inkâra ve inada değil, belki hicab ve asabiyet-i kavmiye gibi hissiyata binaen makbul bir iman getirmemesi üzerine, Cehenneme gitse de, yine Cehennem içinde bir nevi hususî cenneti, onun hasenatına mükâfaten halk edebilir. Kışta bazı yerde baharı halk ettiği ve zindanda, uyku vasıtasıyla, bazı adamlara zindanı saraya çevirdiği gibi, hususî cehennemi, hususî bir nevi cennete çevirebilir.”

Evet, bu metnin ardından insan umutlanmıyor da değil. Belki de böylesine faydalı işlerin peşinde koşanlar, ehl-i iman olamasalar dahi, cennete gidemeseler dahi bu iyiliklerinin nimetlerini tadacaklar, sonuçlarını görecekler... Allah, bu dünyada yapılmış hiçbir iyiliği boşuna çıkarmıyor. Onlara da bu surette bir karşılık verebilir. Allahu’l-alem...