A.Turan Alkan’a ithaf olunur

Halık yarattı seni bir ağaçta dal oldun
Kader kesip biçtirdi gün geldi mandal oldun.

Nice kirli çamaşır yıkanıp sana geldi
Dinleyip sırlarını dertlerle hemhal oldun.

Elif kaddin daldayken zikrederdin hu diye
Lamelife dönünce bir Lâ çekip lâl oldun.

Nota gibi çamaşır iplerinde dizildin
Bûselik makamından uşşaklara yol oldun.

Varlık sırrım ne deyü, derin derin düşündün
Tefekküre dalmaktan derviş ü abdal oldun.

Belindeki yay sana, yardır yaydan ayrılma
Sen yay ile tevhide mazhar u mahal oldun.

Tuttukça yorgun düştün çamaşırlar elinden
Bir ömür böyle geçti zamanla hantal oldun.

Kadri kıymetten düştün naylon mandal çıkınca
Gâiplere karıştın sanki bir masal oldun.

Sen ecele benzersin, hayat çamaşır ipi
Koptu kopacak her an gerçeğe meâl oldun.

Ten gömleğin çıkarıp tutmaklığına verdim
Söz sahnında Seferâ ruha perr ü bâl oldun.