Risalehaber Haber Merkezi

Tarihler 14 Nisan 1912'yi gösterdiğinde, Amerika sahilleri bir haber ile çalkalanıyordu. Gemi yarışlarının en büyüğü, İnsan eliyle üretilmiş en devasa ve hızlı gemi RMS Titanic (Titanik) batmıştı.

Titanik, batışından 4 gün önce, 10 Nisan 1912'de İngiltere'nin Southampton limanından son kez ayrılmıştı. Bu devasa gemi 3000'inin üzerinde yolcu kapasitesi ile o kadar devasaydı ki, İnsanoğlunu anında kibre sürüklemiş ve o hafızalara kazınan meşhur sözü söyletmişti.

"Bu gemiyi tanrı bile batıramaz"

Bu söylem insanoğlunun çağlar boyunca gelen birikiminin birden büyük bir kibire dönüşümünün ifadesiydi.

İnsan, son teknoloji bir gemi yapmak ile kendini "ilahi" boyutlarda görüyor, teknoloji ve bilimin geldiği nokta ile herşeyi çözebileceğini sanıyordu. Buna benzer bir yaklaşımı, fırlatılışından sonra havada infilak eden Challenger uzay mekiği ile yaşadı insanoğlu. "Meydan okuyan" bir mekiğin, yine bir büyüklenmenin sonu felaket ile sona erdi.

Tarihler 14 Nisan 1912 gece yarısını gösterdiğinde, büyüklenmenin bir ifadesi olan Titanic, ne hikmetse, buzdağına tam da batabileceği en doğru açıdan, en doğru yerde çarpıyordu. Pek çok otoriteye göre, eğer titanic buzdağına o açıdan çarpamasa, direk olarak burun kısmından çarpmış olsa, zaten 5 katmana kadar su almaya dayanıklı olan gemi buzdağına saplanacak, sabaha kadar kurtarma ekibinin gelmesi ile felaket atlatılacaktı.

Ama öyle olmadı. Buzdağını son anda fark eden mürettebat, ani bir hamle ile buzdağından kaçmak istemiş, fakat buzdağına yandan çarpan geminin gövdesinde büyük bir yarık oluşmuştu. 6 katmanı su ile dolan gemi, saatler içinde insanoğlunun kibri ile suya gömülmüştü.

RMS Titanic kazasında 1500'den fazla insan öldü. "Tanrı'nın bile batıramayacağı" gemi, 2000'nin üzerinde yolcusu için sadece 40 filika ile doldurulmuştu.

Titanik'in hikayesi ve başına gelenler, kainat'ın ortasında yaşayan küçücük insanın egosunun başına gelebileceklere sadece bir örnektir.

Risalehaber.com