Terörist istiyor ki: Türkler ile Kürtler arasında bir türlü çıkmayan o iç savaş çıksın, kardeşlik bitsin, Türk ile Kürt çatışsın, kin ve nefret tohumları atılsın...

Teröristi sevindirmek istiyorsan: Hiç durma, Kürtlere yönelik nefret çığlıkları at. Kardeşlik hukukunu ihlal et. Kin ve nefret tohumları ek.
Terörist istiyor ki: Bölge halkına zulmedilsin, demokratikleşmeden geri adım atılsın, demir yumruklar yukarı kalksın ve böylece patronaj hep kendisinde olsun... Teröristi sevindirmek istiyorsan: Hiç durma, bölge halkı için OHAL iste... Zulüm iste... Baskı iste... Demir yumruk iste...
Terörist istiyor ki: Meseleler konuşulmasın, “takrir-i sükûn” gelsin, 90’lara dönülsün, demokratikleşme olmasın... Teröristi sevindirmek istiyorsan: Hiç durma, konuşan herkesi sustur, itidal çağrısı yapana “teröristin ekmeğine yağ sürüyorsun” de, her şeyin sorumlusu olarak demokrasiyi göster.
Terörist istiyor ki: Akıl gitsin, mantık savuşsun, “terörist” ile “Kürtler” arasında bir ayrım kalmasın... Teröristi sevindirmek istiyorsan: Hiç durma, “En iyi Kürt ölü Kürt’tür” türü faşist cümleler kur. Kürtleri PKK ile özdeşleştir. Öfkeni yanlış hedeflere yönelt.
Terörist istiyor ki: Aklıselim sahibi insanlar sussun... Çözüme yönelik konuşmalar yapılmasın... Diyalog bitsin... Silahlar, bombalar konuşsun... Ve böylece bütün gözler kendine çevrilsin... Teröristi sevindirmek istiyorsan: Hiç durma, “artık sözün bittiği yerdeyiz” de, “şimdi sadece silahlar konuşmalı” de, çözüme yönelik konuşmalara kulaklarını tıka...

Yas tutmayı öğrendik

PEK beceremiyorduk yas tutmayı...
Kimimiz gösterişçi ve dikkat çekmeye odaklı matem şovlarına yöneliyorduk.
Kimimiz de “teröre inat hayat devam ediyor” cümlesine sığınarak keyfimize keyif katmaya devam ediyorduk.
G G G
Ama öğrendik işte.
Acılar çoğaldıkça biz de ağırbaşlı, derinlikli, sahici bir mateme bürünmenin inceliklerini kavradık.
Mesela sanat ve magazin dünyamız gösterişçi olmayan bir tepkiselliğe girdi.
Mesela eğlence mekânlarımız, artistik bir tavra bürünmeden ara verdiler faaliyetlerine...
Mesela televizyonlarımız mübalağaya kaçmadan acılara ortak oldu.
Kimse rol çalmaya kalkışmadı. Kimse abartılı matem şovlarıyla kişisel reklamının peşinde koşmadı.
Her şey ölçülü ve kararındaydı.

Ben artık işin şu noktasındayım

Elde edilecek hiçbir hak, can almak ya da kan akıtmak için mazeret olamaz.
Maruz kalınmış hiçbir zulüm, bir bebeğin öldürülmesi için meşruiyet sağlamaz.
“İyi ama vaktiyle bana dışkı yedirmişlerdi” denilerek katliamlara gerekçe oluşturulamaz.
“Vaktiyle Diyarbakır Cezaevi’nde bize ne zulümler yapıldı” denilerek 30 yıllık kan makinesi haklı çıkarılamaz.
Herhangi bir kimlik hakkı, bir tek insanın bile canından daha kıymetli değildir.
Öldürerek, katlederek, bombalayarak varılacak barıştan kimseye hayır gelmez.

Hürriyet