Said Özadalı, Medine ve etrafının manevi atmosferini çok güzel aktarıyor. Bu gayreti vesilesiyle teşekkür ediyorum. Ancak Uhud’da alınacak çok ders var. Hz. Peygamberin (asm) arkadaşlarına verdiği değer bakımından çok önemlidir. Bunları şöyle sıralamak mümkün:

1-Mekkeli müşriklerin 3000 kişi olan ordusunda 200 atlı, 700 zırhlı vardı. Ona karşı müslümanlar 1000 kişi iken münafıkların lideri Abdullah b.Selül 300 kişiyle geri çekilmiş. Bununla sayıları 700 e düşmüş ve morallerini bozmuştu. Buna rağmen müşrikler başta mağlup olmuş, sonra denklik sağlanmıştır.

2-Müşriklerin Bedir savaşının intikamını alacakları haberini amcası Abbas gizlice Peygamberimize bildirince sahabe-i kiramı toplayarak istişare etmiş. Peygamberimiz şehirde kalarak müdafaayı arzu etmesine rağmen, çoğunluğu gençlerden oluşan sahabi, Kur’an-ı Kerimin Bedir gazilerinin faziletini öven ayetlerinin tesiriyle şehir dışında, düşmanla savaşmak şeklinde görüş bildirdiler. İstişarenin gereği Hz. Peygamber çoğunluğun fikrine uyarak onlara tabi olmuştu.

3-Harb taktiğini çok iyi bilen Peygamberimiz Uhud meydanına çıkacak bütün geçitleri kapatmıştı, ancak büyük geçide de Abdullah bin Cübeyr komutasında 50 kişilik okçuyu yerleştirdi, onlara netice ne olursa olsun yerlerinden ayrılmamalarını emretmiş. Ancak başta Müslümanların galibiyetini gören okçular birkaç kişi hariç yerlerinden ayrılmalarıyla müşriklerin 200 kişilik suvari komutanı Halit bin Velid, kalan okçuları da tesirsiz hale getirerek arkadan hücumuyla müslümanlar sıkıntıya girmişler ve peygamber emrine uymamanın cezasını canlarıyla ödemişlerdir.

4 -Medine’ye Kur’an öğretmeni olarak gönderilen, Hz. Peygambere benzeyen Musab b.Umeyr şehit edilince Hz. Peygamberin öldüğünü söyleyen müşriklere karşı Sahabe-i kiram peygamberin ölmediğini söyleyerek etrafında kenetlediler. Bu uğurda vücutların  parçalanması hesabına çarpışıyorlardı. Hz.Talha, "bir çok kimsenin kolu, ayağı kesilmişti. 70 kadar şehit vererek İslam bayrağını yere düşürmediler" diyordu. Enes b. Malik diyor “amcam Enes b. Nadr 80 kılıç, süngü ve ok darbesi ile şehit edilmiş, tanınmaz haldeydi, ancak parmaklarından tanındı." Hz. Hamza’nın kız kardeşi, vücudu parçalanmış, ciğerleri hunharca çıkarılmış,  dişlenmişti.  Ensardan bir kadın savaş meydanında, kocası, babası ve kardeşinin şehit edildiklerini görmüş. ”Hz. Peygamberin sağ olduğunu öğrenince gam yemem demişti.”

5-Uhud ile ilgili ayetler şöyledir:
*Hani sen mü’minleri (Uhud’da) savaş mevzilerine yerleştirmek için, sabah erken ailenden (evinden) ayrılmıştın. Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir." (3/121)
"Eğer siz (Uhud’da) bir yara aldıysanız, şüphesiz o topluluk da (Müşrikler de Bedir’de) benzeri bir yara almıştı. İşte (iyi veya kötü) günleri insanlar arasında  (böyle) döndürür
Dururuz . (Bazen bir topluma iyi ya da kötü günler gösteririz, bazen öbürüne.) Allah,
sizden iman edenleri ayırt etmek, sizden şahitler edinmek için böyle yapar. Allah, zalimleri
sevmez’’ (3/140)
"Onların (müşriklerin) başına (Bedir’de) iki mislini getirdiğiniz bir musibet (Uhud’da)
sizin başınıza geldiğinde, “Bu nereden başımıza geldi?” dediniz, öyle mi? De ki:  “O (musibet), kendinizdendir.” Şüphesiz Allah’ın gücü her şeye hakkıyla yeter." (3/165

6-Uhud ile ilgili bir Hadis:
"Uhud harbinde kardeşleriniz şehit olunca Allah Teâlâ onların ruhlarını bir takım yeşil kuşların içlerine koymuştur. Bunlar Cennet ırmaklarına gelirler, içerler ve Cennet meyvelerinden yerler. Sonra bu kuşlar, arşin gölgesinde asılı bulunan altın kandillere konup tünerler. Şehit ruhları artik böyle mesut bir hayata erişince; bizim cennetteki bu halimizi dünyadaki kardeşlerimize kim bildirir ki, onlar da bilsinler de cihattan çekinmesinler demişlerdi" (Tecrîd,186 vd; 0bn Sa'd, II; 148)

[email protected]