Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Haşir 14-17. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor

14 . (O yahudiler) toplu olarak sizinle savaşamazlar; ancak muhâfaza altına alınmış şehirlerde veya duvarların arkasından (korka korka harb ederler). Kendi aralarındaki savaşları şiddetlidir. (Sen) onları toplu sanırsın; hâlbuki kalbleri dağınıktır! Bu, şübhesiz onların (haklarında neyin hayır olduğuna) akıl erdirmeyen bir topluluk olmaları yüzündendir.

15 . (Onların misâli;) kendilerinden az önce, yaptıklarının vebâlini tatmış olanların (Bedir’de öldürülenlerin) hâli gibidir! Ve onlar için (âhirette de pek) elemli bir azab vardır.

16 . (Onların misâli;) şeytanın hâli gibidir ki, hani insana: “İnkâr et!” demişti. Artık (insan) inkâr edince de: “Doğrusu ben, senden uzağım; çünki ben âlemlerin Rabbi olan Allah’(ın azâbın)dan korkarım!” demişti.

17 . Böylece ikisinin de âkıbeti, gerçekten kendilerinin, onun içinde ebedî kalıcı kimseler olarak ateşte olmalarıdır. İşte zâlimlerin cezâsı budur!