1. Yeni anayasa yeni bir zihniyeti ortaya çıkarmamalı...

2. Sadece özgürlüğü tanımlamalı...

3. Efendimizin (asm) Medinelilerle yaptığı benzeri bir biat (sözleşme) şeklinde olmalı...

4. Kısa ve kuşatıcı bir sözleşme...

5. Ayrıntıları, insanların kendi iradelerine bırakılmalı...

6. Toplum, kendileri adına bir hayatı zaten bir mutabakatla sürdürüyor; devletin bunu bozmaması için her yerde olmayı aklından çıkarmalı...

7. Kanun toplumu değil, mutabakat toplumu olmalı...

8. Yargıç devleti değil, uzlaşma toplumunun ürettiği şeffaf devlet olmalı...

9. Devlet görünmediği sürece güçlüdür...

10. Emniyet, sağlayıcılarının fark edilmediği durumda sağlıklıdır...

11. Her toplum, kendi kimliğiyle, millet içinde görünür olmalı, bunun ‘nasıl’ına kendi karar vermelidir...

12. ‘Devlet görevi’, toplum içinde bir gönüllülük esasına dayanmalı. Geçim yöntemi olmamalı, meslek olmamalı. Kazanç ve ikbal kapısı olmamalıdır.

13. Her toplum kendi içinden istediği kişileri ‘devlet görevi’ne gönderir; bu kişiler toplumun kalitesini ortaya koymayacağı gibi, “bir kavmin idarecisi en hayırlısı değildir”.

14. Devlet yukarıdan aşağı kurulmaz, aşağıdan yukarı yükselir.

15. Birey değişirse devlet de değişir...

16. Devlet değişirse ve buradan birey değişecekse bunun adı istibdattır. Adı ne olursa olsun reddedilir...

17. Her bireyin hata ya da yanlış yapma özgürlüğü vardır. Ancak her hata ve yanlış karşılığını bulmalıdır.

18. Kim olursa olsun ceza aynıyla uygulanır.

19. Devlet için fedakarlık yapmak bireyden beklenemez.

20. Fedakarlığı yapacak devlettir.

21. Devlet bir tek ferdi için de olsa fedakarlık yapar, ondan bunu beklemez ve istemez. Birey fedakarlığı isterse o başkadır.

22. Birey, devlet hizmetinde çalışmak zorunda değildir.

23. Belli sınırlar içerisinde devletle ilişkisini birey genelin dışında belirleyebilir.

24. Vicdani red bir haktır, devletle karşılıklı sözleşmeyle bireyin özgürlük alanı olarak görülmelidir. Ayrıca birey, mesela; devletin sigorta sistemini de reddedebilir, karşılığında hizmetlerinden mahrum kalmayı isteyebilir. Ya da devletten faiz almayı ya da faizli ödemeyi reddedebilir. Emeklilik sisteminde bulunmamayı isteyebilir. Ya da bir yahudi kutsal günlerinde çalışmayı reddedebilir.

25. Her insanın devlette çalışması (memuriyet) belli zamanla sınırlandırılmalıdır.

26. İnsanların devlet işinden emekli olması kaldırılmalıdır.

27. Kişi, kendi malının zekatını, devletten tahsil etmesini isteyebilir.

28. Eğitim hakkını, bireyin, istediği şekilde kullanması önceliklidir.

29. Okul tercihi aileye ve belli yaştan sonra çocuğa aittir. Bununla ilgili hiçbir baskı yapılamaz (mesela çocuk mutlaka yeteneğine uygun bir eğitimi almak zorunda da bırakılamaz; sınav sistemleri bu nedenle bir sorundur).

30. Okula girmemek de bir tercihtir ve belli standartların karşılanması halinde farklı eğitim formasyonları tercih edilebilir.

31. Milli eğitim ya da eğitimin birleştirilmesi kabul edilemez.

32. Her okul devletin yetkili kuruluyla bir karşılıklı sözleşme çerçevesinde eğitim yapar. Bu sözleşme bir okulun diğerlerinden farkını ortaya çıkaracak özelliklerinin, müfredatının, programının onaylanması demektir.

33. Devletin öğretmeni, üniversitesi, rektörü olamaz; okulun ögretmeni, üniversitenin hocası vardır ve öncelikle öğrencileriyle sözleşmelidir.

34. Devletin kültürü belirleme ve yönetme gibi bir misyonu yoktur.

35. Sivil toplum ve örgütleri kültürün belirleyicisi ve yöneticisidir.

36. Her bireyin devlete soru sorma ve sorgulama hakkı ile devletin cevaplama zorunluluğu vardır.

37. Devletin ve görevlilerinin bireye, belirli durumlar dışında soru sorma ya da sorgulama hakkı yoktur.

38. Devlet ele bakar, niyeti sorgulayamaz.

39. Devlet geçici, ‘insan’ kıyamete kadar kalıcıdır.

40. İdareci değişir, kanun değişir, devlet değişir, kültür değişir ancak 'insaniyet' değişmez. Aslolan insandır ve 'insan'ın korunmasıdır.

41. Hak haktır, küçüğüne büyüğüne bakılmaz; ertelenmez, kesintiye uğratılmaz.

42. İnsanlar (kırılmadıktan sonra) tarağın dişleri gibi eşittirler. İnsanlığın arasında istisna olamaz.