yitirdiklerim ile kazandıklarım arasında körebe oynamaya başlıyorum bu gece….kapatmaya çalışıyorum yitirdiklerimin gözlerini. ellerimden kayıp giderken zaman ,oyunun bitmesi telaşı ile koşturuyorum kazandıklarımın peşinden…  ayağıma takılan taşlara aldırış etmeden kayıp giden zamanımın endişesi  içerisinde koşturuyorum….

koşturmalarım arasında zihnime takılanlardan kaçmaya başladığım anda saklambaç içinde saklambaç oluyor koşturmalarım…her kaçış bir saklambaç olup çıkıyor ... saklanmalarım  gün yüzüne çıkmasın gayretiyle bakıyorum kendime şehrin en yüksek köşesinden….kendimden bir köşeye çekilip benliğimden aşağıya  ayna tutuyorum saklambaçlarımda..

benden kaçan ben’leri içimin en derin köşelerine gömmek ile gün yüzüne çıkartmak arasında sıkışıp kalıyor besmelem. bir fırtına olsun istiyorum ve tüm kaçışlarımı savursun gidemeyeceğim diyarlara. belki de en derinden kazılan mezarların arasına sızdırsın. üzerine de fazlaca toprak savrulsun.

bazen de gün yüzüne çıkartmak istiyorum saklambaçlarımı. bir şövalye cesaretiyle karşılaştırmak istiyorum kaçışlarımı…

tüm bu mülahazalar içerisinde akıp giderken zaman ,ben yine belirsizlikler okyanusa salıyorum düşüncelerimi…